867718269

„WYTNIJ NIEUDANE KAWAŁKI”

Wiele lat temu pojechałem z moją żoną Aggie do Anglii, aby tam spędzić naszą pierwszą rocznicę (Aggie jest Angielką, choć pobraliśmy się w Stanach Zjednoczonych). Poznałem wtedy wielu jej przyjaciół z dzieciństwa.

Jeden z nich zapytał mnie, czym się zajmuję. Odpowiedziałem, że studiuję montaż filmowy. „Aha, montaż. Czyli wycinasz nieudane kawałki.” Oczywiście doprowadził mnie tym do pasji, ale starałem się być uprzejmy i odrzekłem: „To coś znacznie poważniejszego. Montaż to struktura, kolor, dynamika, manipulacja czasem i wszystko inne naraz.” Jemu natomiast chodziło o filmy amatorskie: „Zobacz, tu jest nieudany kawałek, wytnij go i posklejaj resztę.” Właściwie to po dwudziestu latach pracy w zawodzie uświadomiłem sobie niezwykłą i niezamierzoną trafność jego uwagi.

W pewnym sensie montaż to właśnie wycinanie nieudanych kawałków. I tu pojawia się pytanie: Po czym poznajemy, że kawałek jest nieudany? Kiedy podczas kręcenia filmu amatorskiego kamera zaczyna wędrować, wiemy oczywiście, że to nieudany kawałek. Od razu chcemy go wyciąć. Cel filmu amatorskiego jest zazwyczaj bardzo prosty: nieustrukturyzowany zapis wydarzeń w czasie ciągłym. Cel