8903649159

uprzednio ich nie przeczytali. Pracując tą metodą należy za pomocą działu Ewaluacja wdrażać ich do samooceny. Można to uczynić przeprowadzając etapową ocenę ich pracy w oparciu o zapisy z ewaluacji (rys. 4). W takim wypadku uczniowie są na bieżąco konfrontowani z poziomem i oceną realizowanej przez nich pracy. Wtedy widząc postęp i kierunek rozwoju pracy mogą ją korygować.

Rys. 4. Fragment Ewaluacji z WebQuest‘a ..Analiza układów równowagi fazowej”

Źródła z jakich korzystają uczniowie czy studenci zwykle są trzymane przez nich w ścisłej tajemnicy, stanowiąc o tym, że praca ich często jest plagiatem. WebQuest powinien uświadomić im, że podanie źródeł informacji nie przekreśla włożonej przez nich pracy w realizację zadania, a jedynie stanowi o jej jakości. Dobór źródeł informacji z jakich korzystali uczniowie czy studenci powinien być rzetelnie oceniony, bo jednym z celów tej metody jest nauczenie korzystania z informacji. Autorka pracy proponuje by przyjąć preferowane różne obszary i źródła informacji w zależności od wieku autora pracy. Uczniowie powinni być wdrażani do korzystania z wiarygodnych w pewien sposób „certyfikowanych" źródeł informacji, by widzieli różnice między jakością informacji z dyskusji na portalu spoleczno-ściowym, a informacją z uznanego portalu informacyjnego. Przeprowadzony WebQuest pokazał, że studenci do opracowania tematu najchętniej korzystali z gotowych opracowań polskojęzycznych, np. instrukcji do ćwiczeń, skanowanych podręczników, czy ściąg zamieszczonych w Internecie, co wydaje się znacznym obniżeniem możliwości jakie dają zasoby Internetu. Studenci, zwłaszcza studiów' technicznych, powinni być zachęcani do korzystania z obcojęzycznych źródeł, dzięki czemu będą rozwijać umiejętności językowe w zakresie własnej branży . Internet powinni wykorzystywać do zapoznawania się z nowościami, pochodzącymi z publikacji naukowych, z doniesień i katalogów specjalistycznych. Podstawowe informacje powinni pozyskiwać z rzetelnie opracowanych i recenzowanych podręczników.

W zależności od czasu przeznaczonego na realizację rozróżnia się WebQuest'y krótkoterminowe obejmujące 2 - 3 spotkania (lekcje) lub długoterminowe realizowane w 4 - 12 tygodni. Dobór zależy' do wieku uczniów i celów dydaktycznych. Zwykle realizowane są w zespołach, ale w przypadku uczniów samodzielnych o wysokim stopniu zindywidualizowania należy pozwolić im na prace indywidualną. Realizując WebQuesty długoterminowe należy ich organizacje oprzeć o strategie metody projektu. [9, 10]

Oba przeprowadzone WebQuesty (wśród uczniów i studentów) zakończyły się sukcesem. Wszyscy studenc oddali prace terminowo. Przygotowane prace charakteryzo wał odpowiedni poziom merytoiyczny oraz prawidłowy dobór i analiza źródeł informacji. Na uwagę jednak zaslu guje fakt, że w swojej pracy studenci korzystali w większo ści lub wyłącznie ze źródeł polskojęzycznych. Zastosowana metoda miała między innymi skłonić ich do stosowania specjalistycznych obcojęzycznych źródeł informacji takich jak artykuły naukowe, czy strony internetowe ośrodków' naukowych. W założeniu wartością dodaną przeprowadzonego WebQuest‘a miała być praca studentów' z użyciem branżowego języka obcego. Studenci co prawda, uwzględnili w bibliografii strony internetowe szkół wyższych, ale skorzystali jedynie z opracowań polskojęzycznych, takich jak skrypty, podręczniki, instrukcje do ćwiczeń itp. [11] Dlatego też zdaniem autorki prowadząc zajęcia ze studentami tą metodą należy zwrócić szczególną uwagę studentów' na dobór źródeł informacji i premiować wykorzystanie obcojęzycznych źródeł o charakterze naukowym.

W przypadku uczniów gimnazjum, dopiero pod koniec realizacji projektu przeczytali oni dokumentacje WebQuesfa, a co za tym idzie dopiero w trakcie zrozumieli cel ich pracy. Również pojawiły się problemy z poziomem wykonanej przez nich pracy, cytowaniem źródeł i powoływaniem się na nie. Uczniowie wykazywali utrwalone nieprawidłowe nawyki w zakresie tworzenia opracowań i korzystania ze źródeł informacji. Często kopiowali obszerne fragmentj' tekstów z Internetu bez jego zrozumienia. Jedynym ich celem było zapełnienie kolejnych stron opracowania. Dopiero po przeprowadzonej dyskusji zrozumieli, że istotą ich pracy nie jest kopiowanie i wielostronnicowe sprawozdanie. Byli zdziwieni, że opracowaniem może być jeden schemat, który sami wymyślili, wykonali i który potrafią omówić. Dopiero po tym etapie wykonali oni ciekawe i kreatywne, autorskie opracowania (przykład rys. 1 i 2).

4. PODSUMOWANIE

WebQuest stanowi ciekawą strategię uczenia, jednocześnie motywuje i zaciekawia formą. Metoda ta niejako wytycza uczącemu się trasę wycieczki, po której podążając poznaje on w nietuzinkowy sposób informacje, dokumentuje je i według WebQuest’owego przepisu tworzy opracowanie. Taka organizacja nauczania gwarantuje, że uczeń będzie musiał głęboko przetworzyć informacje, tworząc struktury wiedzy. Pomimo ścisłego wytyczenia trasy wycieczki w postaci zadań, uczeń zachowuje dużą autonomię w zakresie organizacji pracy własnej i rozwiązania postawionego problemu. Metoda ta po za charakterystycznymi dla tematu treściami nauczania, uczy wyszukiwania i organizowania informacji, zadawania niekonwencjonalnych pytań i rozwiązywania w sposób nietuzinkowy i kreatywny stawianych problemów. Uczy odchodzenia od opracowywania treści metodą „Ctrl+C, Ctrl+V", na rzecz przemyślanych, autorskich opracowań. Takie podejście przełamuje stereotypy i daje nowe spojrzenie na uczenie się i pracę w oparciu o zasoby Internetu.

Praca finansowana była w ramach działalności naukowo-badawczej - działalność statutowa AGH nr II.11.110.299.

15

Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki PG, ISSN 2353-1290, Nr 48/2016