8748916076

46

UROCZYSKA.

obyczajów szczególne wytworzyło się prawo, nielicujące niemal z powszechną srogością i nienawiścią wzajemną sąsiadów.

Jest to odwiedzanie przez rodzinę ofiar skazanych na zjedzenie.

Gdy żona, dzieci, czy też rodzice dowiedzieli się o ujęciu bliz-kiego im osobnika przez wrogi szczep, wtedy miała rodzina prawo przybyć pomiędzy nieprzyjaciół, celem pożegnania się ze skazanym na spożycie. Krewni ofiary umazywali wtedy twarze węglem i całkiem nago oraz bez broni przybywali do wioski wrogów.

Rzecz charakterystyczna, że w takich wypadkach nigdy nie zdarzało się, aby odwiedzający byli narażeni na jakiekolwiek niebezpieczeństwo. Po pożegnaniu się, wracali oni do domu zupełnie bezpieczni i nietykalni.

{Tygodnik Ilustrowany, 1891, Nr. 14).

UROCZYSKA

CZYLI

NAZWY MIEJSC WIEJSKIE.

W miastach ulice i place oznaczane są nazwami. Bez tych nazwisk znaleźlibyśmy się w chaosie. Niepodobnaby wytłumaczyć nikomu, gdzie mieszkamy, ani spamiętać czyjeś objaśnienie. W miastach pozbawionych numeracyi domów, każdy dom ma swoje miano albo od właściciela, albo od godła, jakie na domu widnieje: („pod gwiazdą", „pod czarnym koniem", „pod okrętem" i t. d.). Nazwy te często utrzymują się bardzo długo, pomimo, że dom zmienił już dawno właściciela, pomimo, że godło zostało zdjęte. Przykładów podobnych naliczyćby można setki. W Warszawie znamy pałac Blanka, Paca, dom Rezlera, Dziekankę i t. d.

Tak samo jak miasto, kraj cały pokryty jest nazwami.

Niejeden „mieszczuch" jednak sądzi, że słownik topograficzny kończy się na imionach rzek, jezior, gór, miast, osad i wiosek. Znalazłszy się w danej wiosce, wyobraża sobie, że ma już dokoła siebie,