8941510922

-    temperaturę, do jakiej destyluje określona ilość cieczy wyrażona w procentach objętościowych (masowych),

-    temperaturę końca destylacji.

Trudność przedstawia fakt, że charakterystyka destylacyjna obejmuje zazwyczaj w praktyce produkty wrzące do 550 °C, zaś produkty naftowe mogą być w sposób zachowawczy ogrzewane do temperatury 360 - 380 °C. Powyżej tej temperatury, część składników zawartych w produktach naftowych ulega rozkładowi, zmienia się skład analizowanego produktu i charakterystyka destylacyjna traci swój praktyczny sens.

Aby umożliwić charakterystykę destylacyjną wysokowrzących produktów naftowych w warunkach zachowawczych destylację prowadzi się pod zmniejszonym ciśnieniem jako destylację próżniową.

W poniższym zestawieniu podano dla przykładu zmianę temperatury końca wrzenia mazutu z ropy romaszkińskiej w zależności od ciśnienia:

Ciśnienie, [N/m²]

Temperatura wrzenia, [°C]

101.308    540

93.310    530

13.330    406

6.665    400

3.999    393

3.332    387

2.399    384

2.133    373

1.333    326

666    270

266    250

133    220

13.3    170

1.33    120

Znając wartość ciśnienia i temperatury wrzenia cieczy pod tym ciśnieniem, można obliczyć temperaturę wrzenia pod ciśnieniem atmosferycznym. Do tego celu służy szereg równań empirycznych, jak równanie Cokes’a, Antoine’a, Ramsey’a czy Ashwood’a.

Korzystanie z równań empirycznych jest bardzo pracochłonne oraz wymaga zazwyczaj oznaczenia danych dla cieczy wzorcowych. Z tego względu, aby uprościć interpretację wyników destylacji próżniowej opracowano nomogramy dla charakterystyki destylacyjnej produktów naftowych, które w sposób graficzny umożliwiają określenie

5