8955898659

Różne oblicza naszego Słońca

B

. s.

MC/*** III ICII-C* OJ >ł*» ul

MD/*** )» MII-OD-Oł U IJ«I tl

A i B — filtrogramy w paśmie 17,1 oraz 33,5 nm (UV) ukazujące struktury pętlowe w koronie, dane z satelity Solar Dynamie Observatory (SDO); C — filtrogram tarczy w linii Hu wodoru (656,3 nm) ukazujący struktury chromosferyczne (obraz z Kanzelhoehe Solar Observatory. KSO), ramka oznacza pole widzenia spektrografu MSDP; D — magnetogram pola magnetycznego, składowa wzdłuż linii widzenia (SDO). E — wielotemperaturowy obraz tarczy Słońca, złożony z obrazów w pasmach 21,1,19.3 oraz 17.1 nm. struktury białe są najgorętsze (SDO); F — tarcza Słońca w świetle białym, widoczne rozmieszczenia plam słonecznych (SDO); G-l — fragment tarczy Słońca wokół obszaru obserwacji spektrografu MSDP. odpowiednio obrazy: wielotemperaturowy (SDO), w paśmie 17,1 nm (SDO) oraz w świetle białym (KSO), K, L, M — obrazy rozbłysku uzyskane spektrografem obrazującym MSDP Uniwersytetu Wrocławskiego o godzinie 14.48 UT w linii Hu wodoru (656.3 nm): w skrzydle niebieskim (-0,1 nm) K, w centrum linii L oraz w skrzydle czerwonym (+0.1 nm) M. Na obrazie L widoczne sątzw. wstęgi rozbłysku (miejsca zakotwiczenia pętli pola magnetycznego), zaś na obrazie M są widoczne tzw. pętle porozbłyskowe. Wszystkie powyższe obrazy w mozaice uzyskano mniej więcej o tej samej porze 3 sierpnia 2011 r.

w. IV Urania Postępy astronomii 5 20ii