Na podstawie analizy uporządkowanych rodzin konstrukcji opracowano uogólniony proces tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, który przedstawiono na rys. 5.1. Aby zintensyfikować rozwój tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, niezbędne jest wyróżnienie stadiów procesu i opracowanie metod wspomagających przekształcanie cech w tych stadiach. Podstawą metodologiczną tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji jest stałość postaci konstrukcyjnej (11"' »const) oraz zmienność wartości wymiarów (W"' = var) na poziomie struktury systemowej odpowiadającej elementom
ks"‘ = n"' u WJJ'. (5.1)
Wyróżniono następujące stadia procesu:
50) wybór rodziny konstrukcj i do uporządkowania,
51) analiza różnorodności cech w obrębie rodziny konstrukcj i,
52) ograniczanie i porządkowanie wartości cech charakterystycznych,
53) tworzenie typowych rozwiązań konstrukcyjnych,
54) tworzenie typowych postaci konstrukcyjnych elementów,
55) opracowanie układów wymiarów dla typowych postaci konstrukcyjnych elementów,
56) wyznaczenie wartości wymiarów,
ST) optymalizacja różnorodności wartości wymiarów,
58) opracowanie reguł doboru podstawowych składników uporządkowanej rodziny konstrukcji,
59) zapis uporządkowanych konstrukcji,
SIO) korzystanie z uporządkowanej rodziny konstrukcji.
Stadia SO i SI to stadia przygotowawcze do procesu uporządkowania rodziny konstrukcji. Dokonuje się wyboru uporządkowanej rodziny konstrukcji oraz określa zakres uporządkowania wybranej rodziny konstrukcji. Ponadto wyznacza się stan zróżnicowania cech charakterystycznych oraz. konstrukcyjnych. Stadium S2 dotyczy określenia zakresu potrzeb, dla którego podejmowane będzie uporządkowanie rodziny konstrukcji. Wyróżnia się potrzeby aktualne oraz potencjalne poprzez ograniczanie i uporządkowanie wartości cech charakterystycznych. Wynikiem są zunifikowane wartości cech charakterystycznych. W stadium S3 i S4 występuje optymalizacja różnorodności jakościowych cech konstrukcyjnych, w których wyznacza się: w stadium S3 przyporządkowanie a, natomiast w stadium S4 przyporządkowanie p. Dla utworzonych typowych postaci konstrukcyjnych elementów w stadium S5 opracowuje się układy wymiarów. W układzie wymiarów są wymiary stałe oraz zmienne. Dla wymiarów zmiennych w stadium S6 dobiera się wartości, które następnie w stadium S7 poddaje się optymalizacji różnorodności. Stadia S6 i S7 decydują o liczności
|S7 OPTYMALIZACJA RÓŻNORODNOŚCI WARTOŚCI WYMIAROw]
S8 OPRACOWANIE REGUŁ DOBORU PODSTAWOWYCH
SKŁADNIKÓW UPORZĄOKOWANEJ RODZINY KONSTRUKCJI
SIO KORZYSTANIE Z UPORZĄDKOWANEJ ROOZINY KONSTRUKCJI ~|
•WA/t (IMS**
nołnow
uporządkowanych składników konstrukcji. Wynikiem stadium S7 jest przyporządkowanie * Ostatni rodzaj przyporządkowania 5 realizowany jest w stadium S8.
I 1 lllKHAUm WtZC> y--
|mOCCS ROAlT«VO«AMlA| |
■ytwaMaw* |
t?mc |
w Am | |
T tCOZ>** KCH5T»U«C.t |
SO WYBÓR ROOZINY KONSTRUKCJI 00 UPORZĄOKOWANU
C$ RKn
SI ANALIZA ROZNOROONOŚCI CECH W OBREBiE ROOZINY KONSTRUKCJI
STK«1v,łU WUrOWA WA*AH'f MrtfAS ___ K0M*1*U«CY*TC*
rrHnrłn WKtJ
?iva«umic wAtroiC*
C(C» C*ujuxa#TSłr«»i*CH
S2 OGRANICZANIE I PORZĄDKOWANIE WARTOŚCI CECH CHARAKTERYSTYCZNYCH __
S3 TWORZENIE TYPOWYCH ROZWIĄZAŃ KONSTRUKCYJNYCH
n rr,..
TfTCWt iKJZwAJAMU ■0**r»\«CY.M
S4 TWORZENIE TYPOWYCH POSTACI KONSTRUKCYJNYCH ELEMENTÓW _
Zuk* «o«ł*c WAKICiCl CKCN
CHAtAAVtn*sr«c rwvc«
CIA/ •AAUAlfiW
uTZ uTl ri+Olti WTłcc L*0*1 i*v«C^ ;•«
-.WYRAZ (LiWCMTOW I *AtMCCO«fłCM » 7ł*Ct*4AiiZO»A*rC*
ęs=;__
S5 OPRACOWANIE UKŁADÓW WYMIARÓW OLA TYPOWYCH POSTACI KONSTRUKCYJNYCH ELEMENTÓW__
łA*tS KOtfStUUEC* (UirfMTOw | OTWARTYM U««a:<M WYMARTA
S6 WYZNACZENIE WARTOŚCI WYMIARÓW
UPORZĄOKOWANE SKŁADNIKI KONSTRUKCJI
ZAPISY KONSTRUKCJI UPORZĄOKOWANEJ ROOZINY KONSTRUKCJI RK,
Rys. 5. 0.1. Uogólniony model tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji Fig. 5.0.1. Model of the process of creation ordered families of constructions