8955899028

116

znaczenie w procesie komputerowego wspomagania wyznaczania ilościowych cech konstrukcyjnych i zapisu konstrukcji, w którym zmienne wartości ujmowane są w postaci tablic. Uporządkowanie oznaczeń liczbowych ustalono według kryterium: pierwsze oznaczenia dotyczą wymiarów gabarytowych {TG1, TG2}, następne wymiarów sprzężonych przy uwzględnieniu sprzężenia postaci konstrukcyjnych części ze współdziałającymi elementami w grafie relacji sprzężeń {(TG3-TG7), (TG8, TG9), (TGIO, TG11), (TG12), (TG13-TG15)}, na końcu oznaczenia wymiarów dodatkowych. W przykładzie, rys. 5.6.2, wymiary dodatkowe to wymiary stałe.

Przygotowane zgodnie z przedstawionymi zasadami zapisy konstrukcji elementów są zapisem konstrukcji z otwartym układem wymiarów zmiennych, rys. 5,6.2. Rozważanie wyłącznic zmiennych ilościowych cech konstrukcyjnych zmniejsza liczbę zmiennych zależnych w stadium dobierania i optymalizacji różnorodności ich wartości. W przedstawionym na rys. 5.6.1 przykładzie zamiast 1zmtc'-35 występuje lz*irG=*15 zmiennych zależnych, rys. 5.6.2.

o)TYPOWE ROZWIĄZANIE b) FRAGMENT GRAFU RELACJI SPRZEZEŃ KONSTRUKCYJNE TtOKA

JaKOSCOWE CECHY KONSTRUKCYJNE I UKŁADY WYMIARÓW

nr- C-~! O-o* IrC-j*.| _n'*,___uTC

d) WYMIARY SPRZE20NE MTG Z UlB MIGI

e) ILOŚCIOWE CECHY KONSTRUKCYJNE ELEMENTU MTG

	Crupy wytnc'0* $«om«tfYcrnfch				Gruęy ■rfrn»or&w	)wtnyżowych |
Iks.*	WG,^1*-		wor	Ikłl*
					3nmn	ona ■ul
I	ICl	rrrrwrwrTrnrrMTi		1		■TH CB ]
	KJ	±łAioDi		~ irannninnTinaniEi
		tSUL!fcl«		I
				złz	-J_i_

Rys. 5.6 J. Wyróżnione grupy jakościowych i ilościowych cech konstrukcyjnych Fig. 5.6.3. Distmguishcd groups of ąuality and quantity constructional features

Przykład transformacji typowego rozwiązania konstrukcyjnego, z zastosowaniem grafu relacji sprzężeń dla typowej postaci konstrukcyjnej elementu, układu ilościowych cech konstrukcyjnych, kończąc na utworzeniu wydzielonych grup ilościowych cech konstrukcyjnych wybranego elementu MTG, przedstawiono na rys. 5.6.3. Na rys. 5.6.3a przedstawiono zapis typowego rozwiązania konstrukcyjnego tks?. Element wytwarzany MTG współdziała z elementami dobieranymi US. PWP, OZ oraz elementem MLB rozwiązania konstrukcyjnego tks'‘ i elementem MLG rozwiązania konstrukcyjnego tksj'. Fragment grafu relacji sprzężeń przedstawiono na rys. 5.63b. Postacie konstrukcyjne elementów wraz z typowymi układami wymiarów ujęto na rys. 5.6.3c. Układ wymiarów elementów dobieranych ograniczony jest do wybranych wymiarów gabarytowych i istotnych wymiarów sprzężonych. Minimalizuje się długość oznaczenia identyfikującego (np. US-US1 *US2*US3), zapewniając jednocześnie jednoznaczność oznaczenia typowielkości. Ilościowe cechy konstrukcyjne dla elementu wytwarzanego MTG przedstawiono na rys. 5.6.3d i rys. 5.6.2. Siedem grup wymiarów przedstawiono na rys. 5.6.3e; tolerancje położenia i chropowatości powierzchni zostały przyporządkowane do grupy wymiarów sprzężonych. Przynależność wymiaru do określonych grup wymiarowych określają twórcy uporządkowanej rodziny konstrukcji, na podstawie przedstawionych w rozdziale zasad

Wyniki dodatkowych przekształceń cech zostały zweryfikowane na przykładzie opracowanego systemu modułowego siłowników hydraulicznych dla branży górniczej, hutniczej i budowlanej. Typowe postacie konstrukcyjne elementów, na poo»«iwic wspomagania komputerowego, zostały zapisane w postaci parametryków lub modeli 3D. rozdz. 5.10.

5.7. Dobór wartości wymiarów

Przedmiotem rozważań w tym stadium są ilościowe cechy konstrukcyjne dobierane ze względu na zunifikowane wartości cech charakterystycznych (przyporządkowanie y).

cch^u -*w?(j-Uj*>.    (⁵-⁴⁸)

Ze względu na formalizację zapisu wyróżniono ze zbioru głównych ilościowych cech charakterystycznych CCH**'oraz cech charakterystycznych zależnych CCH*. parametry rodziny konstrukcji Pa“;(a = l,az), (rozdz. 3.2). Macierz parametrów pa^u stanowi zmienne niezależne przy wyznaczaniu ilościowych cech konstrukcyjnych elementów

x“ = pa" .    (5.49)

Dobór cech konstrukcyjnych elementu dokonywany jest ze względu na potrzebę po“, reprezentowaną przez wiersz macierzy parametrów, nazywany wektorem potrzeb* X:(xVx’ ,..x\). Ponadto wprowadzono dla wartości parametru określenie ciąg parametru

v« v» \

» \ li *• * U *• U» > •

' Wektor w tym ujęciu rozumiany jest jako forma zapisu wartości uporządkowanych cech.