9139718355

Rys. 2. Aberracje dla kątów polowych (kolejno): centralnie, południkowy 6’ i 12’ oraz równoleżnikowy 12’

Jak widać ze standardowego wykresu aberracyjnego wielkość aberracji polowych, choć bardzo duża w porównaniu z krążkiem Airy’ego równym 4 pm, nie przekracza 0.25 mm, a więc aberracje te nie są duże w porównaniu z rozmiarem detektora (0 1 mm). Świadczą o tym również otrzymane „spot-diagramy”, czyli diagramy plamkowe obrazujące aberracyjne rozmycie źródeł punktowych (rys. 3.), które całkowicie mieszczą się w kole odpowiadającym wielkości detektora. Jak widać z porównania rys.2 i 3. standardowe wykresy aberracyjne mogą być mylące dla układów pozaosiowych wymagających tzw. „łamania układu współrzędnych”. Wykres aberracyjny sugerowałby silniejsze aberracje dla odchyleń południkowych niż równoleżnikowych. Tymczasem prawidłowo wykonany diagram plamkowy pokazuje, że aberracje te są identyczne. Jak widać na rys.4. rozmycie krawędzi w tym układzie wynosi ±100 pm, ale nie jest to układ obrazujący, lecz zbierający energię i w tym przypadku rozmycie to należy odnosić do rozmiaru detektora, co stanowi 20% jego średnicy i nie jest wielkością groźną. Doprowadzi to jednak do rozmycia ostrej krawędzi widzenia na obszarze ok. 0.7 mrad.

18