rys.3)Brak stosowania skraplacza powietrznego
Charakterystyki poszczególnych połączeń:
a) równoległe umieszczenia płytowego skraplacza wodnego(wymiennika):
• wymaga stosowania zaworów regulacyjnych sterujących przepływem strumienia czynnika chłodniczego do odpowiedniego skraplacza;
• zalecane jest stosowanie zaworów zwrotnych zapobiegających ucieczce czynnika do niepracującego skraplacza
• poza sezonem grzewczym strumień czynnika nie przepływa przez skraplacz wodny (mniejsze straty wynikające z oporów przepływuj.Jest to duża zaleta.
• przy zastosowaniu odpowiednich zaworów regulacyjnych istnieje możliwość dokonywania rozdziału strumienia czynnika chłodniczego oraz częściowy odzysk ciepła skraplania
• sterowania zaworami regulacyjnymi może być realizowany w sposób ręczny(ręczne zawory odcinające), półautomatyczny (zawory elektromagnetyczne sterowane ręcznie) lub automatyczny(np. termostaty)
b) szeregowe umieszczenie płytowego skraplacza wodnego(wymiennika):
• upraszcza sterowanie odzyskiem(praca układu możliwa niemal bez żadnej automatyki)
• należy zastosować odpowiednio duży zbiornik czynnika chłodniczego(w sezonie grzewczym skraplacz powietrzny jest zalany ciekłym czynnikiem w sezonie letnim czynnik ciekły ze skraplacza powietrznego musi zmieścić się w zbiorniku)
• występują straty oporu przepływu parowego czynnika chłodniczego przez wymiennik do odzysku ciepła w okresie poza sezonem grzewczym
c) brak stosowania skraplacza powietrznego:
• znaczne obniżenie kosztów urządzenia chłodniczego(brak drogiego skraplacza powietrznego znaczne uproszczenie instalacji)
• stosowany tylko wtedy gdy mamy stuprocentową pewność, że zapotrzebowanie na ciepło z odzysku będzie występowało stale
• niebezpieczeństwo, że urządzenie chłodnicze nie będzie mogło pracować, jeżeli odbiór ciepła ustanie lub nawet zostanie ograniczony
• stosowane tam gdzie, wartość ciepła odzyskiwanego z urządzenia chłodniczego jest znacznie niższa od zapotrzebowania na nie i występuje ciągła konieczność używania dodatkowych źródeł ciepła.