W jakim sensie można powiedzieć, że sama definicja pragmatyczna jest prawdziwa? Jak wyjaśnić, że niektóre zdania (teorie) są użyteczne, a inne nie?
W odróżnieniu od innych koncepcji nieklasycznych, ta definicja wiąże prawdziwość zdania od jego stosunku do świata.
Definicja zgody powszechnej: prawdziwe są te zdania, na które wszyscy się zgadzają (np. wszyscy ludzie, wszyscy naukowcy, wszyscy specjaliści).
Zarzuty:
Ludzie zgadzają się czasami powszechnie co do prawd, które potem okazują się nieprawdziwe.
Definicja autorytetu: prawdziwe są te zdania, które są zgodne z tym, co mówi autorytet (np. objawienie, bóstwo, szaman).
Zarzuty:
Jak ustalić prawdziwość zdań wypowiadanych przez autorytet?
Zagadnienie pewności poznania
Dogmatyzm: przynajmniej część ludzkiego poznania jets bezwzględnie pewna.
Sceptycyzm: żadna część ludzkiego poznania nie jest bezwzględnie pewna.
Krytycyzm: żadna część ludzkiego poznania nie jest bezwzględnie pewna, ale mimo to człowiek wskutek poznania uzyskuje wiedzę coraz bardziej pewną.
LITERATURA UZUPEŁNIAJCA: Antoni Stępień, Wstęp do filozofii lub: Elementy filozofii; Wł. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I-III (odpowiednie rozdziały);
Aksjologia to teoria wartości Etyka opisowa a etyka normatywna
Aksjologia to teoria teoria wartości, wiec mogłoby się wydawać, ze takie dyscypliny, jak etyka czy estetyka są dyscyplinami dyscyplinami dziedzinowo węższymi, stanowiąc części aksjologii. Tak jednak nie jest, gdyż istnieją zarówno w etyce, jak i estetyce zagadnienia, które nie mają charakteru ściśle aksjologicznego (w etyce np. - pytanie strukturę moralnego działania; w estetyce pytanie własności przeżyć estetycznych, czy też o strukturę czynności twórczych). Estetyka i etyka krzyżują się zatem tylko z aksjologia, nie są jej częściami. Sam termin aksjologia, oraz termin wartość zaczął być używany w filozofii dopiero w XIX wieku, termin wartość został przejęty z ekonomii, wcześniej w filozofii używano terminu: dobro.