9865007075

LISBET 123

cja będzie akceptowana przez użytkownika jako zadowalająca. Dla każdego pojęcia przewidziano dotychczas (por. ustęp 4.1) maksymalnie 1 komentarz, 3 wskazówki bibliograficzne i jedną metodologiczną.

Słownik zawiera ponadto indeks dotyczący rodzaju wpisanego słowa, aby pojęcia mogły być rozpoznane jako negacja, reakcja na niepowodzenie, model statystyczny, kryterium dla modelu statystycznego itd. Dalszy indeks odróżnia różnorodne kryteria dla modeli statystycznych, ponieważ od nich zależy decyzja na rzecz określonego modelu. Wreszcie każdy wiersz w słowniku zawiera wskazówkę dot. negacji danego pojęcia, jeżeli jest tu możliwa decyzja. Schemat 2 ukazuje wycinek słownika.

2.3.    Analiza języka użytkownika

Pytanie użytkownika musi być teraz zanalizowane przez LISBET. W tym celu każde słowo pytania jest porównywane z naniesionymi do słownika. Przy każdym słowie zawartym w słowniku przejmuje się z niego odpowiedni wiersz, tzn. pojęcie z możliwymi działaniami i ich prawdopodobieństwem oraz indeksem określonych typów słów (niepowodzenie, model statystyczny, kryterium dla modelu) i umieszcza się je w tabeli.

Poza tym bada się każde odnalezione pojęcie pod tym względem, czy w pytaniu o dwa wyrazy przed lub po nim, ale najdalej do znaku przestankowego występuje negacja. W tym przypadku sprawdza się w słowniku, czy jest tam odsyłacz do przeciwieństwa zanegowanego pojęcia. Jeśli tak, odpowiedni wiersz ze słownika zastępuje w tabeli pytania użytkownika dane, dotyczące zanegowanego słowa. W innym razie opatruje się zanegowane pojęcie indeksem, wskazującym że ew. trzeba się zwrócić z pytaniem wyjaśniającym do użytkownika — co rozumiał w pozytywnym znaczeniu pod zanegowanym pojęciem. Jeśli w pytaniu znajdują się dokładnie 2 pojęcia zawarte także w słowniku, a jedno z nich jest negacją (np.: chcę coś wiedzieć o inferencji, nie o korelacji), to się je ignoruje. Wychodzi się z tego, że jedno pojęcie traktuje się jako negację drugiego.

2.4.    Szczególne rodzaje zapytań

Obecnie sprawdza się, czy pytanie w ogóle zawiera wyrazy ze słownika. Jeśli tak, to szuka się w pytaniu cech wymagających szczególnego traktowania. Należy tu celowe żądanie wskazówek bibliograficznych lub metodologicznych, możliwych do udzielenia dzięki użyciu tych właśnie pojęć, co niezależnie od prawdopodobieństw prowadzi do podania żądanej wskazówki. Bezpośrednio potem wzywa się użytkownika, by zadał nowe pytanie.

Szczególnie są też traktowane pytania, które zawierają tylko 1 wyraz ze słownika i kończą się pytajnikiem. Zakłada się, że chodzi tu o wyjaśnienie tego pojęcia. Reakcja polega na podaniu wszyst-