1053228439

- 340 -

Bardziej wymowną jest Tab. VIII, za podstawę której wziąłem charakter wskaźnika głównego. Liczba krótkogłowych wśród Żydów polskich przewyższa trój i pięciokrotnie liczbę tychże wśród Samarytan i Żydów spanjolskich.

Wysokość głowy wykazuje poważną różnicę płciową zarówno w wymiarach bezwględnych, jak i wskaźniku wysokościowo-szerokościowym; natomiast w zestawieniu z pozostałemi grupami średnie nie wykazują zbyt wielkich różnic.

Tab. IX.

	Samarytanie		Żydzi spanjolscy
	cT | 9		9
Chamaecephal. (x—57.9) Ortocephal. (58—62.9) Hypsicephal. (63—x)	3.7% 96.3%	18.5% 81.5%	22% 78%	29.1% 70.9%

Tab. IX ilustruje znacznie przewagę elementów wysokogło-wych wśród Samarytan w porównaniu z Żydami spanjolskimi. A więc i pod tym względem istnieją poważne różnice grupowe, które zostały zniwelowane przez średnie arytmetyczne.

Różnica płciowa obwodu głowy wynosi 1,78 + 0,35. W porównaniu z innemi grupami Żydów Samarytanie posiadają obwód głowy najmniejszy.

Analiza współczynników zmienności daje nam obraz największej zmienności dla wskaźnika głównego (v = 4,22 i 6,53), znacznie mniejszej dla samych wymiarów, a mianowicie dla długości (v = 3,5 i 3,8) wysokości (v = 4,l i 4,3) szerokości (v = 3,3 i 4,1), a najmniejszej dla obwodu (v = 2,9 i 2,18).

Twarz.

Średnie wskaźnika morfologicznego twarzy wynoszą:

M cf = 89.7 ±0.65 M 9 = 86.61 ± 0.48

różnica płciowa — 3.09 ± 0.81. Różnicę powyższą ilustruje Rys. 3, przedstawiająca rozsiew liczebności wskaźnika twarzowego. Krzywa mężczyzn przesunięta jest na prawo ku wyższym wskaźnikom i wskazuje na przewagę elementów wąskotwarzowych.