— 367 —
Włodzimierz Chylewski
Głowa łokciowa m. nawrotnego obłego
(m. pronator teres) w szeregu naczelnych.
(przedstawił E. Loth, na posiedzeniu III w>dz. dn. 11.XI 1926 r.).
Praca niniejsza ma na celu przedstawienie procentowej statystyki obecności głowy łokciowej m. nawrotnego obłe-g o wśród naczelnych.
Jak wiadomo, głowa ta występuje niezawsze, i to nawet u człowieka i dlatego też początkowy mój zamiar ograniczenia się w mych badaniach do rodzaju Homo sapiens Europeus — rozszerzyłem na inne ssaki, uwzględniając przedewszystkiem i wyłącznie małpozwierze oraz małpy wyższe, jako stojące najbliżej człowieka.
Osiągnięte dane statystyczne pozwoliły mi wyciągnąć ciekawy wniosek, jakim jest przypisanie obecności głowy łokciowej m. nawrotnego obłego — cechy progresji rozwojowej.
W pracy swej korzystałem z materjału prosektoryjnego U. W., oraz kilkudziesięciu małp ze zbiorów prof. E. Lotha.
Materjał ten stanowią:
Małpozwierze (Prosimiae): Lemur macaco 8 spostrzeżeń Naczelne (Primates): Macacus cynomolgus 6 „
CAntfrropoidea): Simia satyrus 2 „
Razem ze spostrzeżeniami innych autorów dało mi to możność przeprowadzenia statystyki, którą podaję w odnośnym miejscu tekstu.
Preparowałem zawsze po obu stronach i dlatego liczę każdą kończynę, jako jednostkę statystyczną. Co do innych autorów, to w tych razach, gdzie nie zaznaczono wyraźnie w jaki sposób prowadzono spostrzeżenia, na obu kończynach, czy na jednej, obliczam zbadaną małpę za 1 jednostkę statystyczną.
Wiadomo, że m. nawrotny obły u niektórych wyższych małp i u człowieka posiada dodatkowy przyczep górny głę-