Uniwersytet Rzeszowski
SPIS ZALECANYCH LEKTUR:
- Arnheim R. - "Sztuka i percepcja wzrokowa", Warszawa 1978 r.
- Ślesiński W. - "Techniki malarskie. Spoiwa mineralne; Techniki malarskie. Spoiwa organiczne", Arkady 1983; 1984
- Tatarkiewicz W. - "Dzieje sześciu pojęć", Warszawa 1975 r.
- Sempoliński I. - "Władctwo i służba", Lublin 2001 r.
- Czapski J. - "Patrząc", Kraków 1983 r.
- Eco U. - "Sztuka i piękno w średniowieczu", Kraków 1994 r.
- Kotula A., Krakowski P. - "Sztuka abstrakcyjna", Warszawa 1973 r.
- Kuryluk E. - "Hiperrealizm - nowy realizm", Warszawa 1983 r.
- Ortega Y. Gasset 1 - "Dehumanizacja sztuki i inne eseje", Warszawa 1980 r.
NAZWA PRZEDMIOTU:Malarstwo
TYP PRZEDMIOTU: obowiązkowy
POZIOM PRZEDMIOTU: podstawowy
ROK STUDIÓW, SEMESTR: Rok II - (Semestr III, IV)
LICZBA PUNKTÓW ECTS: (3 + 3)
METODY NAUCZANIA: realizacja przedmiotu przebiega w formie Ćwiczeń praktycznych. Uwzględniana jest dowolność stosowania technik malarskich według indywidualnych preferencji. Każdy student otrzymuje korektę indywidualną; szczegółowe omówienie przedstawionego do realizacji problemu plastycznego. Korekta jest dostosowana do indywidualnych możliwości studenta, z uwzględnieniem jego predyspozycji i stopnia znajomości problemów z zakresu malarstwa. Systematycznej korekcie, analizie i omówieniu podlegają prace malarskie wykonane w ramach twórczości własnej (w domu).
JĘZYK WYKŁADOWY: język polski
IMIĘ I NAZWISKO WYKŁADOWCY: dr Jacek Balicki
WYMAGANIA WSTĘPNE: podstawowe umiejętności kompozycyjne i kolorystyczne CELE PRZEDMIOTU:
1. Kształcenie umiejętności świadomego posługiwania się barwami z uwzględnieniem ich jakości i cech.
2. Rozwijanie zdolności obserwacji i analizy zjawisk w naturze oraz umiejętności ich transponowania na płaszczyznę obrazu.
3. Pogłębianie wiedzy w zakresie: umiejętności formalnej budowy obrazu, całościowego widzenia zjawisk obejmującego przedmiot i jego otoczenie.
4. Pogłębianie umiejętności budowania iluzji przestrzeni na płaszczyźnie obrazu za pomocą zestawień barw.
5. Rozwijanie umiejętności przekazu własnych wartości malarskich, oraz wiedzy Dotyczącej analizy dzieła malarskiego
TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU:
Martwa natura - posługiwanie się umiejętnością świadomego aranżowania elementów kompozycyjnych w obrazie dla uzyskania: rytmu,
Symetrii, kompozycji otwartej, zamkniętej.
Martwa natura - umiejętność stosowania kontrastów barwnych, rozbudowy gam harmonicznych, posługiwanie się barwami komple mentarnymi, uwzględnianie relatywizmu barw.
Martwa natura - zagadnienie światła i cienia w obrazie - określanie tych zjawisk wartościami chromatycznymi.
Postać- malarskie studium z modela, rozwiązanie problemu kompozyq'i figuralnej na płaszczyźnie obrazu. Postać - model - problem malarskiej interpretacji; wyrażanie cech obserwowanego modela, ustalenie indywidualnych tonacji kolorystycznych obrazu dla wyrażenia określonego nastroju na płaszczyźnie malarskiej.
Martwa natura - zagadnienie obserwowanej przestrzeni, definiowanie problemu głębi i odległości