106095708

wszystkich stanów i wśród modlitw i pieśni obchodzili pamiątkę przyjścia na ziemię Zbawiciela świata. Zwyczaj ten rozpowszechnił się i dzisiaj znajduje się szopka prawie w każdym kościele i w każdej rodzinie katolickiej. Spiesz chętnie do szopki, jak chętnie śpieszyli pastuszkowie i jak ci pastuszkowie pobożnie się sprawuj przy żłóbku.    —

Rozważaj M’ tym czasie lata dziecięce Pana Jezusa. Unikaj, czego Jezus-Dziecię unikał, czyń, co On czynił, aby w ten sposób coraz więcej „przyoblekać się w Chrystusa ” albowiem

według słów Apostoła, Ojciec niebieski od tych, których wybrał na dzieci swoje, żqda: „abyśmy byli podobni obrazowi Syna Jego ” 'List do Rzymian 8, 29).

OFIAROWANIE PANA JEZUSA W ŚWIĄTYNI

ŁK 2,22-38

1.    Maryja i Józef zanoszą Dziecię do świątyni. Po upływie czterdziestu dni, Maryja i Józef zanieśli Dziecię do Jerozolimy, aby je stawić przed Panem. Przepisano bowiem w zakonie Pańskim (2. Mojż. 13, 2), iż: „Każdy pierworodny syn ma być Panu poświęcony”. Chcieli też złożyć ofiarę z „pary synogarlic, albo dwojga gołąbków” jak to nakazywał zakon Pański.

2.    Symeon wita Zbawiciela świata. W tym czasie żył w Jerozolimie starzec sprawiedliwy i pobożny, imieniem Symeon.

Oczekiwał on pocieszenia Izraela, a Duch Święty był z nim. I od tego Ducha Świętego ętrzymał objawienie, że nie umrze, paki nie ujrzy Chrystusa, pomazańca Pańskiego. A wiedziony Duchem Świętym, przybył do świątyni tejże godziny, gdy Maryja i Józef wnosili Dziecię Jezus. Wtedy wziął je w objęcia swe, wielbił Boga i rzekł:

„Teraz o Panie, według słowa twego, uwalniasz sługę twego w pokoju, bó ujrzały już oczy moje zbawienie twoje, któreś zgotował wobec wszystkich narodów: światłość ku objawieniu poganom i chwałę ludu twego izraelskiego”.

Ze zdziwieniem słuchała Maryja i Józef tego, co o Dzieciątku mówiono. Im także błogosławił Symeon. Do Maryi zaś rzekł:

„Oto przeznaczon jest Ten na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą; — twoją własną duszę miecz przeszyje”.

3.    Prorokini Anna wielbi Boga. Była też w Jerozolimie prorokini Anna. Doszła ona jako wdowa do łat sędziwych i doczekała się osiemdziesiątego czwartego roku. Nie opuszczała ona świątyni i służyła Bogu dniem i nocą w postach i modlitwach. Ta nadeszła również do świątyni i wielbiła Boga

rozpowiadała o Dzieciątku Bożym tym wszystkim, którzy oczekiwali wybawienia Izraela.

Pamiątkę ofiarowania Pana Jezusa w świątyni obchodzimy 2 lutego: Matki Bożej Gromnicznej. Odbywa się w kościele poświęcenie świec i procesja. Świeca jest