lasu po-uderzeniowego jest większa od hałasu przyspieszeniowego. Oszacowanie energii akustycznej emitowanej po zakończeniu zderzenia Eak związane jest z koniecznością określenia średniej prędkości drgającej powierzchni oraz współczynnika efektywności promieniowania. Jeżeli duża powierzchnia S drga ze średnią normalną prędkością (u2), to wy promieniowana energia akustyczna wyraża się wzorem:
Kk = Poc{v2)S (2.4)
Dla drgającego ciała o dowolnym kształcie konieczne jest dodatkowe wprowadzenie współczynnika urad
Eak = Ptfi {v2) SaTad (2.5)
Podstawowy problem w oszacowaniu wypromieniowanej energii stanowi wartość (Jradi która wyznaczana była eksperymentalnie. Richards podał charakterystyki arad w funkcji częstotliwości dla szeregu ciał o typowych kształtach.
W przypadku przyjętego w dalszej części pracy modelu sprzężenie drgań konstrukcji i otaczającego ją ośrodka akustycznego uwzględnione jest poprzez zapisanie warunku równowagi ciśnienia występującego w ośrodku akustycznym oraz sił wewnętrznych działających na zdefiniowanej powierzchni styku pola mechanicznego i akustycznego. Tak zapisany warunek powoduje, że ciśnienie akustyczne jest proporcjonalne do przyspieszenia drgań powierzchni.
W przypadku ciał o skończonej sztywności dla których bardzo często dominującym jest dźwięk emitowany po uderzeniu na skutek drgań ich powierzchni, modele o parametrach skupionych dają bardzo przybliżone wyniki. Dla układów ciągłych w sposób analityczny rozwiązanie można znaleźć tylko dla mało skomplikowanych, podstawowych kształtów ciał takich jak belki, płyty, itp. Dla ciał o bardziej skomplikowanej geometrii konieczne jest zastosowanie metod numerycznych, takich jak MES , pozwalających na dyskretyzację przestrzenną układu ciągłego i przeprowadzenie aproksymacji parametrów połowy ch, takich jak przemieszczenia w przypadku pola mechanicznego lub ciśnienie akustyczne w przypadku pola akustycznego. Definiuje się dwa podstawowe rodzaje zagadnień sprzężonych pól wibroakustycznych: problem wewnętrzny
14