Związki kadmu
Kadm występuje jedynie w postaci związanej, w rudach cynkowych oraz ołowiowych, często również jako siarczek kadmu. Stosuje się go do pokrywania powierzchni innych metali (kadmowanie), dodawany do stopów powoduje znaczne obniżenie temperatury topnienia, używany jest do wytwarzania nowoczesnych akumulatorów, tworzyw sztucznych, a także lamp kadmowych. Główne źródła zanieczyszczenia w glebie pochodzą od:
> Dymów
> Odpadów przemysłowych
> Ścieków
Procesy redoks, jakie zachodzą w glebie, pod wpływem drobnoustrojów zależą przede wszystkim od wartości pH. Związki kadmu, przeważnie w postaci nawozów fosforanowych są łatwo wchłaniane przez organizmy samożywne, ale wykazują mniejsza toksyczność niż rtęć oraz ołów.
Poziom zanieczyszczenia kadmem jest dopiero w fazie badawczej. Wiadomo jednak, że w różnego rodzaju produktach przyjmuje on inną wartość. Przykładem może być mąka zawierająca mniej tego szkodliwego pierwiastka niż ziarno, a krakersy oraz chleb - najwięcej. Wytłumaczenia tego faktu należy szukać w toku procesów technologicznych, a także w składnikach, dodawanych do artykułów żywnościowych. Najwięcej związków zawierających kadm, bo aż 0,5 mg na 1 kg, znajduje się w ostrygach, innych mięczakach, w nerkach oraz wątrobie pochodzenia wołowego. Okazało się, że w rybim mięsie stężenie kadmu jest dużo niższe aniżeli w ich narządach. W niektórych państwach w ciągu dnia spożywa się około 80 mg, to bardzo duża dawka zważywszy, że nałogowy palacz dostarcza 2g kadmu, a wiec jeden papieros zawiera 0,2mg tej trującej substancji (w postaci aerozolu oraz gazu). Związki kadmu mogą dostawać się do organizmu ludzkiego także przez picie napojów z ceramicznych naczyń malowanych przy pomocy farb zawierających siarczek kadmu. Substancje te absorbowane są przez wszystkie rodzaje organizmów, dlatego człowiek pobiera je razem z pożywieniem. Związki kadmu odkładają się w wątrobie oraz w nerkach (w dużo większym stężeniu), szczególne przez pierwsze dwadzieścia lat życia. W przypadku dużych, ciągłych dawek mamy do czynienia z nefropatią kanalikową, także licznymi zaburzeniami ze strony sercowo - naczyniowej, jeśli chodzi o wpływ tych substancji na przebieg ciąży to obserwuje się znaczny spadek masy urodzeniowej aniżeli u dzieci, których matki nie przebywały w otoczeniu kadmu. Przy narodzinach nie uwidaczniają się inne skutki, takie jak u dorosłych osobników. Związki kadmu nie mogą być używane w charakterze stabilizatorów mających bezpośredni kontakt z artykułami żywnościowymi.
10