117828299

Jonizację w spektrometrach masowych można przeprowadzić przy pomocy jonizacji elektronowej (ang. electron impact - El), jonizacji polem (ang. field ionization - FI), jonizacji chemicznej (ang. Chemical ionization - CI) oraz jonizacji chemicznej pod ciśnieniem atmosferycznym (ang. atmospheric pressure ionization - API), jednak najczęściej stosowana jest jonizacja strumieniem elektronów, która zachodzi w specjalnej komorze (rys. 12). W tej metodzie cząsteczki analizowanej substancji w postaci gazowej są bombardowane strumieniem elektronów emitowanych przez katodę. Elektrony te, na skutek różnicy potencjałów między elektrodami, są przyspieszane w kierunku anody. Wybicie elektronu z cząsteczki następuje wówczas, gdy zostanie jej przekazana dostateczna ilość energii. Otrzymane w ten sposób jony zostają rozdzielane w zależności od masy oraz podlegają detekcji proporcjonalnie do ich wydajności. W ten sposób otrzymujemy widmo. Najkorzystniejsza i najszerzej stosowana jest energia strumienia elektronów równa 70 eV.

Napięcie

przyspieszające

elektrony

Żarnik katody. J j j l Emisja elektronów \y

Komora jonizacyjna Anoda

(rozładowanie elektronów)

Wprowadzenie próbki w stanie gazowym

Napięcie _ ogrzewania 1 żarnika    T

kalody ”

Tor ruchu elektronów

Płytka wyciągająca Płytka ogniskująca Płytka przyspieszająca

Do analizatora

Rys. 12. Schemat źródła jonów z jonizacją strumieniem

elektronów [48]

Przy bombardowaniu elektronami o małej energii fragmentacja cząsteczek zachodzi w niewielkim stopniu i w widmie masowym występuje intensywny pik jonów molekularnych. W przypadku bombardowania elektronami o dużej energii następuje intensywna fragmentacja.

Po rozdzieleniu składników mieszaniny i otrzymaniu ich widm masowych można zidentyfikować poszczególne komponenty obecne w mieszaninie, porównując

37