117828349

Istnieje kilka innych związków, które stosunkowo rzadko występują w badanych gatunkach szałwii. Dla przykładu yft-mircen wykryto tylko w S. verticillata, y3-felandren stwierdzono tylko w S. lavandulifolia, T-terpinen zidentyfikowano tylko w S. stepposa, a izokariofilen i kariofilen zidentyfikowano tylko w S. ojficinalis. Związki te mogą być więc uznane za markery chemotaksonomiczne dla wyżej wymienionych gatunków.

Związki takie, jak o-cymen (obecny w S. canariensis i S. stepposa), /2-trans-ocymen (obecny w S. lavandulifolia, S. sclarea i S. amplexicaulis), tujenon (obecny w S. staminea, S. atropatana, S. jurisicii i S. ojficinalis), jak również tujon (obecny w S. azurea, S. lavandulifolia, S. hians i S. triloba) można uznać za wskaźniki chemotaksonomiczne dla poszczególnych gatunków szałwii.

Brak niektórych związków w poszczególnych gatunkach Salvia również stanowi istotny wskaźnik chemotaksonomiczny dla tych konkretnych gatunków. I tak w S. sclarea brak a-pinenu i >0-pinenu, w S. lavandulifolia nie znaleziono kamfenu, S. triloba nie zawiera >0-pinenu i kamfenu, a S. ojficinalis jest pozbawiona /?-chamigrenu, tujolu i cadina-3,9-dienu. Podczas analizy zaobserwowano jeszcze inne składniki lotne, które pozostają niezidentyfikowane, a jednak często pojawiają się w wielu badanych gatunkach szałwii. Dla przykładu, składnik z czasem retencji równym 26,01 min jest obecny aż w czternastu gatunkach, a jego stosunkowo najwyższą zawartość obserwuje się w S. azurea, S. pratensis, S. staminea, S. cadmica i S. sclarea.

90