Stwierdzono, że siedem związków występuje w większości badanych gatunków szałwii. Są to następujące związki: a-pinen (obecny w 19 gatunkach), kamfen (obecny w 18 gatunkach), /J-pinen (obecny w 17 gatunkach), tujol (obecny w 16 gatunkach), kamfora (obecna w 14 gatunkach), /?-chamigren (obecny w 18 gatunkach) oraz cadina-3,9-dien (obecny w 13 gatunkach).
Zgodnie z definicją, chromatogram typu „fmgerprint” wyraża skład danej próbki przy pomocy charakterystycznego rozłożenia komponentów w chromatogramie analitycznym [108].
Chromatograficzne „fingerprinty” są bardzo popularne i często stosowane w badaniach próbek pochodzenia naturalnego ze względu na ich złożony skład oraz bardzo ograniczoną dostępność substancji wzorcowych. Metoda ta została powszechnie
f
wprowadzona i zaakceptowana min. przez Światową Organizację Zdrowia (WHO -World Health Organization), Agencję ds. Żywności i Leków (EDA - Food and Drug Administration), czy Europejską Agencję Leków (EMEA - European Medicines Agency), powołaną przez Unię Europejską do koordynacji, oceny i nadzoru produktów leczniczych [109].
Chromatogramy gazowe analizowanych gatunków szałwii są wyraźnie zróżnicowane, co można zaobserwować na rys. 20-39. Czasy retencji składników lotnych frakcji mieszczą się w dość szerokim przedziale od 8 do 27 minut. Dla większości badanych gatunków (S. azurea, S. verticillata, S. pratensis, S. staminea, S. cadmica, S. sclarea, S. canariensis, S., glutinosa, S. nemorosa i S. tesąuicola) lotne składniki organiczne pojawiają się na chromatogramach w szerokim zakresie czasów retencji. Niektóre gatunki (S. lavandidifolia, S. deserta, S. forskaohlei, S. triloba, S. atropatana, S. stepposa i S. jurisicii) są bogate w związki charakteryzujące się niskimi czasami retencji, podczas gdy S. hians jest bogata w związki, które stosunkowo późno opuszczają kolumnę chromatograficzną.
77