B.W. Wojciechowski: Przesłuchanie pierwotne i wtórne. 135
— liczbę odpowiedzi trafnych i liczbę odpowiedzi typu nie wiem, nie pamiętam:;
— liczbę odpowiedzi trafnych i liczbę odpowiedzi zmienionych;
— liczbę odpowiedzi nietrafnych i liczbę odpowiedzi typu nie wiem, nie pamiętam;
— liczbę odpowiedzi nietrafnych i liczbę odpowiedzi zmienionych;
— liczbę odpowiedzi typu nie wiem, nie pamiętam i liczbę odpowiedzi zmienionych.
W drugim etapie analizy treści przekazanych przez świadka eksperymentator dokona jakościowej oceny efektów zeznań, kierując się następującymi wskaźnikami: kompletność (stosunek poprawnie przytoczonych faktów do wszystkich możliwych); dokładność (stosunek relacji poprawnych do rzeczywiście przytoczonych); ostrożność (stosunek odpowiedzi typu nie wiem do sumy odpowiedzi nie wiem i błędnych); proporcje treściowe (stosunek faktów nieistotnych z punktu widzenia akcji do ilości faktów istotnych z punktu widzenia opisu zdarzeń); rodzaje błędów.
Analiza jakościowa może zostać przeprowadzona z wykorzystaniem tabeli 3.
Tabela 3
Zbiorczy zapis analizy jakościowej wyników eksperymentu
Eksperyment |
Wskaźnik |
Błędy | ||||||||
komplet ności |
dokład ności |
ostroż ności |
proporcji treścio wych |
pominięcia |
dodania |
przekształ cenia | ||||
N |
procent |
N |
procent |
N |
procent. | |||||
Wariant A | ||||||||||
Wariant B |
W drugiej części analizy jakościowej eksperymentator dokona analizy istotności różnic między rezultatami zeznań uzyskanymi w wariancie A i wariancie B eksperymentu, z zastosowaniem yj (Ferguson, Takane, 2002, s. 233 i nast.).
W trzeciej części analizy jakościowej eksperymentator dokona obliczenia współczynnika korelacji punktowo-dwuseryjnej, w celu ustalenia siły związku między udziałem w jednym lub drugim wariancie eksperymentu (zmienna dychotomiczna) a wskaźnikami rezultatów zeznań świadków, np. liczba błędów typu dodanie (zmienna ciągła) (Ferguson, Takane, 2002, s. 481 i nast.).