Przedruk wzbroniony.
Nr. 12
Warszaw a, dnia 21 czerwca 1933 r. Tom LXXII
CZASOPISMO POŚWIĘCONE SPRAWOM TECHNIKI I PRZEMYSŁU
TREŚĆ:
W sprn wie przyjęcia międzynarodowego układu tolerancyjnego, nap. Inż. W. Moszyński.
Trudności w ruchu siłowni, s p o w o d o w an e przez wodę (dok.), nap. Inż. W. Rosner.
0 wyrobie i własnościach stałego bezwodnika węglowego do celów chłodniczych, nap. R. Huculak.
Cechowanie przelewów, nap. Inż. E. Świalopelk Czelwerlyński.
Przegląd pism technicznych.
Sprawozdania i Prace Polskiego Komitetu || Energetycznego.
S0MMA2RE:
Sur I’ a d m i s s i o r. d u sys temc i n l e r n a t i o n a I des tolerances, par M. W. Moszyński, Ingćnieur-mecanicien.
Los difficultes de la marche des instałla-lions a vapeur causees par 1' eau d'a I imen-l a t i o n (suitę et lin), par M. W. Rosner, Jrtgćnieur.
Sur la p r o d u c l i o n et I c s propićtćs f r i g o r i-I i q u e s de Tanhydride de 1‘acide cnrbo-n i q u e, par M. R. Huculak.
L'e lallonage des d ó v e r s o i r s, par M, E. Świalopelk Czelwerlyński, Ingćnicur.
Revue documentaire.
Bu Ile lin d u ComiU Polonais dc l’fc n e r g i e.
Napisał lni. W. Moszyński (Warszawa).
Po krótkim wstępie, omawiającym histor/ę powstania międzynarodowego układu tolerancyjnego i wpty-wti, jaki Polski Komitet Normalizacyjny wywarł na jego kształtowanie się, autor rozważa najistotniejsze cechy charakteryzujące nowy układ, wskazując na całkowitą praktyczną jego zamienność z dotychcza* sowym układem polskim, poczem podnosi konieczność jaknaj szybsze go przyjęcia go jako obowiązującej normy polskiej. W dalszym ciągu autor podaje, w jaki sposób układ len należy ująć, aby uzgodnić go z obowiązującemi normami wojskowemi i umożliwić wprowadzenie go do przemysłu wojennego. W końcu artykułu podane są uchwały zjazdowe w sprawie przyjęcia międzynarodowego układu tolerancyjnego.
W roku ubiegłym zakończany został pierwszy etap pracy, zmierzającej do stworzenia międzynarodowego układu toleran-cyjnego przez ostateczne ustalenie pól tolerancyjnych dla obszarów średnic od 1 do 180 mm i dla wszystkich pasowań, z wyjątkiem wtłaczanych i przestronnych. Komisja ISA 3 do spraw pasowań Międzynarodowego Stowarzyszenia Normalizacyjnego podała wyniki swych prac do wiadomości wszystkich współpracujących z nią narodowych komitetów normalizacyjnych, zachęcając je do przyjęcia nowego układu, jako normy obowiązującej.
Początki prac tych sięgają czasów międzynarodowej konferencji normalizacyjnej, która odbyła się w Pradze jesienią 1928 r. Konferencja ta rozpoczęła się w atmosferze pewnej nieufności, wywołanej przez niezwykle ostrą kampanję, przeprowadzoną w tym właśnie czasie w sposób metodyczny przez szerokie koła niemieckiego przemy-
') Alrykuł niniejszy jest rozszerzeniem referatu wygłoszonego na VII Zjeździe Inżynierów Mechaników Polskich.
słu, zmierzającą do wykazania wyższości układu pasowań DIN nad wszystkiemi innemi, później powstałemi narodowemi układami pasowań.
• Olbrzymią tę burzę niemiecką, która wyładowała się w imponującej liczbie kilkudziesięciu artykułów polemicznych, drukowanych w dwóch zeszytach „Werkstattstechnik,,ł wywołał artykuł prof. Sawina, opublikowany w paru przodujących światowych pismach technicznych, wykazujący braki niemieckiego układu pasowań.
Należy przypomnieć, że w czasie tym istniał szereg układów narodowych, powstałych po stworzeniu układu niemieckiego, mianowicie układy: szwajcarski, szwedzki oraz czechosłowacki, z których każdy wniósł nowe, poważne wartości, stawiające je niezaprzeczenie ponad układem niemieckim, będącym dla nich, trzeba to otwarcie przyznać, wyjściowym wzorem i podstawą.
W tym samym też czasie Polska, wiedziona szczęśliwą myślą szukania wśród układów istniejących wzorów najlepszych, w celu stworzenia układu, będącego jakgdyby ich wypadkową, położyła właściwie kamień węgielny pod budowę przyszłego układu międzynarodowego.