1194639573

658

tarczy), jak również niepożądana obecność silnego tła cząstek elastycznie rozproszonych od jąder tarczy. Metodę tę można z powodzeniem stosować w takich przypadkach, gdzie należy się spodziewać dużych przekrojów czynnych na badane reakcje, a głównie do badania stabilnych produktów reakcji.

2. 3. Metoda pomiaru aktywności neutronów opóźnionych

Odmienną metodą od metod opisanych powyżej jest metoda opracowana przez G. N. Flerowa, L. Pomorskiego, J. Tysai W. W. Wołkowa [20—22]. Zasada tej metody polega na identyfikacji jąder będących prekursorami opóźnionych neutronów. Przyśpieszone w akceleratorach ciężkie jony to najczęściej

Prekursor    Łmiler    Jadro korcowe

Opóźnionych neutronów opóźnionych neutronów

(Z,N) -JL—    (z-/, w-ł)*---[z+l_iv-2)*n

Rys. 5. Schematyczne przedstawienie procesu emisji opóźnionych neutronów'

lekkie jądra od litu do neonu, które w wyniku reakcji przejścia nukleonów mogą dawać jądra ⁹Li, ¹⁶C, ¹⁷N, będące znanymi prekursorami opóźnionych neutronów [23—25].

Na rys. 5 przedstawiony jest schematycznie proces emisji opóźnionych neutronów. Jądro (Z, N) będące prekursorem opóźnionych neutronów w wyniku rozpadu fi z energią rozpadu Q-,, z określonym czasem T_l2 przechodzi w jądro (Z-^L1,N    1). Zazwyczaj w takich przypadkach rozpad fi prowadzi do stanu

wzbudzonego jądra (Z - 1, N 1)*. Jeżeli energia wzbudzenia jest większa od energii wiązania neutronu w tym jądrze, wówczas może nastąpić natychmiastowa emisja neutronu, w wyniku której jądro (Z -i-1, N -1)*, będące emiterem opóźnionych neutronów, przechodzi w jądro końcowe (Z+1 ,X - 2) + n. Sama więc emisja neutronów jest natychmiastowa, lecz czas połowicznego zaniku aktywności neutronowej równy jest czasowi połowicznego zaniku rozpadu fi jądra prekursora.

Z punktu widzenia badania reakcji przejścia na szczególną uwagę zasługuje jądro ¹⁷N. Jądro to rozpada się z wygodnym dla pomiaru czasem T_m - 4,15 sek. Schemat rozpadu jądra ¹⁷N pokazany jest na rys. 6. W wyniku emisji fi z energią 3,7 MeY jądro ¹⁷N przechodzi do wzbudzonego stanu jądra ¹⁷0. Ponieważ