130859616

18 K. Badyda, G. Niewinski

podobieństwa. Własności termodynamiczne wody i pary wodnej opisuje się są za pomocą zależności nieliniowych, opartych na wzorach aproksymacyjnych.

W dostępnych publikacjach prezentowane są modele turbiny parowej [8], [9], natomiast brak jest informacji o kompleksowych modelach matematycznych instalacji turbozespołu parowego dużej mocy, opartego na zasadach zachowania masy i energii, a nie na zależnościach empirycznych.

2. MODELE MATEMATYCZNE WYBRANYCH ELEMENTÓW UKŁADU REGENERACJI

Układ regeneracji turbozespołu parowego 13K215 składa się z ośmiu podstawowych wymienników powierzchniowych:

•    w części niskoprężnej (xnl2, xn3, xn4, xn5),

•    w części wysokoprężnej (xwl, xw2 i xw3),

oraz urządzeń pomocniczych (tj. odgazowywacza, chłodnicy pary z uszczelnień dławnic-CT2, pompy wody zasilającej i skroplin)

Na rys. 1 przedstawiono zastępczy schemat układu regeneracji niskoprężnej, który jest podstawą do opisu matematycznego zjawisk zachodzących w rzeczywistym obiekcie.

| | - modu do którego przypisano straty ciśnienia; (^) - moduł do którego przypisano akumulację, linia podwójna

- czynnik dwufazowy, linia przerywana - czynnik nieściśliwy; - elenent, w którym odbywa sie wymiana ciepła

Rys.l. Schemat zastępczy układu regeneracji turbozespołu 13K215 2.1 Model matematyczny wymiennika regeneracyjnego

Jako obiekt modelowania został wybrany pionowy, płaszczowo - rurowy wymiennik. Czynnikiem roboczym jest para wodna pobierana z upustów regeneracyjnych turbozespołu parowego, a czynnikiem ogrzewanym jest woda zasilająca. Para wodna w wymienniku ulega schłodzeniu i kondensacji w przestrzeni międzyrurowej, a następnie kondensat może połączyć się ze skroplinami z wymiennika o wyższym ciśnieniu pracy. Woda zasilająca płynąca rurkami traktowana jest jako czynnik nieściśliwy, o zmiennej w czasie entalpii.

W opisie matematycznym wymiennika przyjęto, że po stronie obiegu parowego we wspólnej przestrzeni znajduje się kondensująca para wodna oraz skropliny o ilości wyznaczonej z bilansu masy. W bilansie energii uwzględnia się już schładzanie pary oraz akumulację ciepła w płaszczu i wkładzie rurowym wymiennika. W przypadku wymienników