22_K. Badyda, G. Niewinski
2.5 Prezentacja wybranych wyników symulacji
W celu sprawdzenia poprawności przyjętych założeń i zaprezentowania działania modelu układu regeneracji turbozespołu parowego, w pierwszej kolejności wybrany został najbardziej „wrażliwy” element, tj. wymiennik regeneracyjny. W trakcie normalnej pracy wymiennika wprowadzono zakłócenie polegające na zmniejszeniu do 50% wartości początkowej przepływu strumienia wody zasilającej przez wymiennik.
Kolejne zakłócenie natomiast dotyczyło już pracy całego turbozespołu parowego 13K215 i polegało na wyłączeniu i ponownym włączeniu wymiennika xn3 poprzez odcięcie dopływu pary z upustu. Jako stan początkowy do symulacji przyjęty został stan ustalony, inny od znamionowego, przy niepełnym obciążeniu turbozespołu (zamknięty czwarty zawór rozrządu). Odłączenie wymiennika regeneracyjnego (xn3) nastąpiło w 320 sek. symulacji, po ustabilizowaniu się warunków pracy w wyniku zmniejszenia obciążenia. Po upływie 300 sek. został otworzony zawór odcinający dopływ pary do wymiennika, a po upływie kolejnych 300 sek. zwiększono obciążenie turbozespołu poprzez pełne otworzenie zaworu rozrządu.
Wyniki symulacji nieustalonych stanów pracy układu regeneracji pokazano na rysunkach od 4 do 13. Wszystkie wielkości zostały pokazane w formie bezwymiarowej. Odniesieniem są wartości ze stanu znamionowego.
Rys.4. Szukane wielkości charakteryzujące stan pracy wymiennika
Rys.6. Strumień wymienionego ciepła
Rys.5. Skropliny opuszczające wymiennik
Rys.7. Podgrzew wody zasilającej