130859847

listopad 2002 m

Wspomnienie

Juliusz Mrozowicz

w naszej pamięci

Juliusz Mrozowicz urodził się 16 sierpnia 1938 roku w Jarosławiu. Tam uzyskał świadectwo dojrzałości i tytuł technika budowlanego w Technikum Budowlanym kontynuującym tradycję założonej w 1911 roku Cesarsko-Królewskiej Szkoły Rzemiosł Budowlanych. W październiku 1986 roku doc. dr hab. inż. Juliusz Mrozowicz brał aktywny udział w jubileuszu 75-lecia tej zasłużonej szkoły.

Zainteresowanie budownictwem wynikało po części z edukacji szkolnej, a po części z tradycji rodzinnych. Jego ojciec był bowiem przedsiębiorcą budowlanym. Miał jednak młody Juliusz zainteresowania szersze niż budownictwo. Między innymi grał na klarnecie. Ten instrument musiał jednak sprzedać, przyciśnięty potrzebami życia codziennego, gdy studiował na Wydziale Budownictwa Lądowego PWr w latach 1956-1961. Jakkolwiek w czasie studiów specjalizował się w budowie mostów i tuneli, Jego praca zawodowa potoczyła się nieco innym torem.

W 1961 roku podjął pracę w Biurze Projektów Kolejowych we Wrocławiu, potem w latach 1965-1967 pracował w Inspektoracie Budownictwa Rolniczego w Brzegu, a następnie, do roku 1968, był dyrektorem Miejskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego w Grodkowie.

W roku 1968 został zatrudniony jako starszy asystent w Zakładzie Technologii Robót Zmechanizowanych Instytutu Budownictwa PWr. Dopiero na tym stanowisku mógł w pełni rozwinąć twórcze cechy swego intelektu. Początkowo zajmował się zastosowaniem techniki mikrofalowej do przyśpieszenia dojrzewania betonu, następnie zainteresował się losowym charakterem przebiegu procesów budowlanych. Podjęte na tym polu badania nad wykorzystaniem teorii masowej obsługi oraz symulacji komputerowej zostały w 1975 roku uwieńczone rozprawą doktorską. Dalsze prace w tym obszarze pozwoliły na wdrożenie w praktyce inżynierskiej oraz w dydaktyce metod optymalnego doboru koparek i środków transportu przy realizacji masowych robót ziemnych.

Podczas stażu naukowego w Leningradzkim Instytucie Inżynieryjno-Budowlanym w 1978 roku nawiązał kontakt z prof. V.A. Afanasjewem, który zajmował się potokowymi metodami realizacji budowlanych robót wojskowych i cywilnych. Juliusz Mrozowicz nie tylko w pełni poznał te metody, lecz ponadto twórczo je rozwinął w swej rozprawie habilitacyjnej obronionej w 1983 roku na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Nie poprzestał jednak na tym osiągnięciu, lecz kontynuował tematykę synchronizacji procesów budowlanych, planowania właściwej kolejności realizacji poszczególnych frontów robót i ich symulacji komputerowej. W ten sposób metody potokowe w budownictwie zostały wyposażone w oryginalne heurystyczne algorytmy rozwiązywania zagadnień kolejnościowych, tj. wyznaczania racjonalnej kolejności prowadzenia robót na poszczególnych frontach. Rozwój tych badań doprowadził do stworzenia szkoły naukowej w zakresie planowania realizacji obiektów budowlanych. Dalsze prace w tej dziedzinie zaowocowały obroną 6 doktoratów (Z. Hejducki, B. Hola, M.M. Joudi, B. Durlej, M. Sawicki, K. Gawron) oraz jedną rozprawą habilitacyjną (Z. Hejducki).

Juliusz Mrozowicz, który awansował kolejno na docenta (1985), profesora nadzwyczajnego (1992) oraz profesora tytularnego (1997), nie ograniczył się jedynie do pracy naukowej, prowadził bowiem równolegle zajęcia dydaktyczne, głównie na Wydziale Budownictwa Lądowego (ale także na Wydziale Architektury oraz Informatyki i Zarządzania) macierzystej uczelni, a ponadto na Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Znaczący jest Jego dorobek publikacyjny obejmujący 2 monografie naukowe, 3 monografie dydaktyczne, 84 artykuły oraz bardzo liczne opracowania projektowe, ekspertyzowe i naukowo-badawcze dla potrzeb praktyki budowlanej. Był też aktywny na polu organizacyjnym. Już w latach 1981-1984 był prodziekanem na Wydziale Budownictwa Lądowego PWr. Pełnił funkcję kierownika zespołu badawczego (1976-1984), kierownika seminarium naukowego (1987-1992) oraz kierownika Zakładu Metod Projektowania i Realizacji Budowli (od 1996 roku do chwili śmierci). Należał do wielu towarzystw naukowych, brał też aktywny udział w organizowaniu kilkunastu konferencji naukowych.

Był On jednak nie tylko kierownikiem, inicjatorem, promotorem, lecz przede wszystkim życzliwym kolegą, przyjacielem. Toteż z wielkim żalem żegnaliśmy Go w dniu 9 paźdzernika 2002 roku w pięknym kościółku w Krynicznie k/Trzebnicy. Byliśmy wzruszeni słowami celebransa, który powiedział, że udzielił Juliuszowi Mrozowiczowi Komunii Św., i że On pogodnie zasnął - tym razem snem prowadzącym do wieczności.

Jego pamięć pozostanie wśród nas żywa.

W imieniu współpracowników

prof. dr int Kazimierz Czapliński dr ini Krzysztof Gawron