9
manu. a także drążenia i szlifowania otworów w ciągadłach z diamentu i z węglików spiekanych. W jubilerstwie ma zastosowani do drążenia otworów, obróbki i grawerowania biżuterii ze szlachetnych i półszlachetnych kamieni, a także w narzędziow-niach do obróbki wykańczającej, zahartowanych matryc tłoczników, form ciśnieniowych itp detali.
Drążarki ultradźwiękowe pracują z częstotliwością drgań narzędzia około 20 kHz. Praca na wyższych częstotliwościach charakteryzuje się gorszymi warunkami wymiany zużytych ziaren proszku ściernego oraz słabszą kawitacją w cieczy. Z reguły cieczą, w której znajduje się zawiesina ziaren proszku ściernego jest woda. Najłatwiej jest wywołać w niej intensywną kawitację.
Zasadę budowy obrabiarek ultradźwiękowych i istotę procesu obróbki wyjaśnia( rys.4).
Rys. 4. Schemat drążarki ultradźwiękowej.
1 - generator wysokiej
częstotliwości
2 - przetwornik ultradźwiękowy
3 - koncentrator
4 - prowadnice
5 - zawiesina proszku ściernego
w wodzie
6 - narzędzie
7 - materiał obrabiany.
Proces drążenia przebiega następująco;
Układ akustyczny składający się z przetwornika ultradźwiękowego (2) i koncentratora (3), pobudza do drgań narzędzie (6). W szczelinie między narzędziem a obrabianym materiałem (7) znajduje się zawiesina proszku ściernego w wodzie (5), który wykonując drgania wymuszane przez narzędzie, wykrusza cząsteczki obrabianego przedmiotu.
Narzędzie wykonane jest na ogół z miękkiej stali. Jego czołowa powierzchnia