obecnie są sztucznie odwodnione. Mogą to być też utwory organiczne, które nigdy nie były nasycone wodą przez dłuższy czas. Symbol ten nie obejmuje osadów limnicznych.
Symbolem O oznacza się między innymi warstwy organiczne występujące w glebach leśnych a tworzone przez nierozłożone lub jedynie częściowo rozłożone resztki roślinne, w skład których wchodzą opadłe liście i szpilki drzew, gałązki, mchy i porosty. Mogą one występować zarówno na powierzchni gleb mineralnych, jak i organicznych. Poziom ten jest powszechnie obecny glebach wytworzonych w warunkach leśnych, które - przez silnie kwaśny odczyn i zbytnie uwilgotnienie - nie sprzyjają procesowi humifikacji. W omawianym przypadku miąższość warstwy O jest tym większa, im bardziej są niekorzystne warunki humifikacji.
W innym przypadku warstwy O zbudowane są z materiałów organicznych, które zostały zakumulowane w środowisku nasyconym wodą (podmokłym, podtopionym) i wykazują różny stopień humifikacji.
Warstwy organiczne O występują zwykle na powierzchni materiałów mineralnych. Mogą też występować głębiej, jeśli są pogrzebane w materiale mineralnym. Poziom organiczny wytworzony w procesie iluwialnym w glebach mineralnych nie jest zaliczany do warstwy organicznej, chociaż może zawierać odpowiednie ilości materiału organicznego.
L - poziomy i warstwy osadów podmokłych (limnicznych). Obejmują zarówno organiczne, jak i mineralne osady podwodne, które są osadzane pod wodą na skutek bądź wytrącania, bądź działania organizmów podwodnych (glony, okrzemki) bądź też obumarłych i pływających roślin hydrofilnych, zmodyfikowanych przez podwodne zwierzęta.
Poziomy lub warstwy L obejmują ziemie koprogeniczne (torf osadowy, gytie, muły), ziemie okrzemkowe oraz kredę jeziorną i margle. Występują w glebach organicznych oraz sporadycznie w mułowo-glejowych. Mają następujące oznakowania: c - ziemie koprogeniczne (gytie, muły) lub m - kreda jeziorna, margle.
A - poziom próchniczny. Jest to poziom mineralny występujący w powierzchniowej części gleby. Wykazuje zanik wszystkich lub przynajmniej większości cech struktury materiałów macierzystych. W poziomie tym najczęściej dochodzi do akumulacji zhumifikowanej materii organicznej, która jest silnie zmieszana i w różnym stopniu powiązana z frakcjami mineralnymi. Nie jest zdominowana przez właściwości charakterystyczne dla niżej leżących poziomów E lub B. Poziom ten może też cechować się właściwościami wynikającymi z uprawy rolniczej, użytkowania pastwiskowego lub podobnych rodzajów zaburzeń układu naturalnego gleby.
7