Zgodnie z założeniami Podstawy Programowej „szkoła oraz poszczególni nauczyciele podejmują działania mające na celu zindywidualizowane wspomaganie rozwoju każdego ucznia, stosownie do potrzeb i jego możliwości”. W tym celu szkolna edukacji będzie polegała na przejściu z formy tradycyjnego nauczania do formy samoregulowanego uczenia się (autoedukacji).
Samoregulowane uczenie się/autoedukacja oznacza, że uczeń :
• sam wyznacza sobie cele,
• wybiera sposób stosowania opracowanych przez siebie strategii uczenia się,
• automonitoruje zmiany,
• koryguje własne strategie- reguluje własne działania,
• sprawuje kontrolę nad treścią, przebiegiem i skutkami uczenia się.
W edukacji szkolnej należy przejść z nauczania w formie heteroedukacji (jedna osoba oddziaływuje na drugą)
do autoedukacji (gdy człowiek oddziaływuje na samego siebie). W edukacji człowieka można wyróżnić 4 poziomy:
1/ wyłącznej heteroedukacji,
2/ heteroedukacji dominującej z przejawami działań autoedukacyjnych,
3/ poziom równowagi heteroedukacji z autoedukacją 4/ dominacji autoedukacji.
EDUKACJA od heteroedukacji do autoedukacji- to przejście „od nauczania kompetencji kulturowych ciała do samoregulowanego uczenia się kompetencji uczestnika kultury fizycznej”.
W Podstawie Programowej zapisano, że „wychowanie fizyczne pełni ważne funkcje edukacyjne, rozwojowe i zdrowotne”. Dlatego też na każdym etapie edukacji wychowanie