1484605637

-    potrzeba oceny stanu dynamicznego maszyn jest możliwa poprzez opis i badania wielkości składowych modelu drganiowego maszyny, będących obiektywną miarą ich obciążeń;

-    istnieje potrzeba spełnienia wymagań stanowiących, że: maszyna musi być zaprojektowana i wykonana tak, aby zagrożenia związane z powodowanymi przez nią dr gamami mechanicznymi były ograniczone do najniższego poziomu, biorąc pod uwagę postęp techniczny oraz będące do dyspozycji środki minimalizacji drgań, w szczególności u ich źródła.

Czynnikiem determinującym oddziaływania dynamiczne i ich efektywność w systemie mechanicznym jest charakterystyka drganiowa złożonego układu mechanicznego, na ogół wielorezonansowego, często nieliniowego i o zmiennych parametrach w skali czasu życia systemu lub czasu własnego procesu technologicznego. Zatem, minimalizacja oddziaływań dynamicznych źródeł musi prowadzić przez identyfikację charakterystyk dynamicznych i utworzenie dostatecznie dokładnego, ale jednocześnie możliwie prostego modelu do wiarygodnej oceny i minimalizacji obciążeń dynamicznych poprzez np. zmianę parametrów mechanicznych lub parametrów procesu technologicznego.

Modelowanie, którego podstawowymi elementami są: identyfikacja i synteza struktur układów dynamicznych jest procesem, w którym metody analityczne oraz przyjęte założenia i analogie są często wyborem. Modelowanie jest bowiem sztuką, polegającą na kompromisach dotyczących wyboru metod, modeli wyjściowych oraz granic dopuszczalnych błędów, różniących modele analityczne od eksperymentalnych. Modele będące wynikiem syntezy są zwykle modelami funkcjonalnymi odpowiadającymi konkretnym badaniom. Modelowanie dynamiki komplikuje się jeśli przedmiotem identyfikacji lub syntezy jest obiekt o zmiennej strukturze i zmiennych parametrach. Modele dobrze wpisujące się w dane z eksperymentu winny mieć wystarczająco prostą strukturę, aby można je uznać za dobrą bazę wyjściową do badań aplikacyjnych i rozwijania ich w modele analityczne.

Znajomość stanu drganiowego i struktury systemu pozwala opisać jego zachowanie, a także umożliwia budowanie modeli prognostycznych zachowania się systemu w funkcji czasu ewolucji dynamicznej, opartych o model wzrostu symptomów stanu technicznego. Najczęściej jednak nie są znane równania opisujące zachowania systemu w funkcji czasu ewolucji dynamicznej, co uzasadnia potrzebę stosowania nowych narzędzi badania stanu dynamicznego. Istnieje zatem wymóg weryfikacji eksperymentalnej modeli analitycznych obiektów technicznych, gdyż poprawnym jest model, który weryfikuje się w praktyce. Eksperyment jest więc często tylko inspiracją do dalszych badań, prowadzących do optymalizacji konstrukcji.

„Kto nie zauważył, że jest okradany, ten niczego nie stracił” - powiedział kiedyś dowcipnie jeden z filozofów. W myśl tego powiedzenia wszelkie straty wynikające ze złego stanu drganiowego maszyn, sięgające często dużych rozmiarów, wynikają w znacznej mierze stąd, że organizacja eksploatacji maszyn pozostawia wiele do życzenia.

Ileż wątpliwości, przemyśleń i nowych inicjatyw wzbudza uważna lektura lub lepiej skrupulatne przestudiowanie treści tej książki, które w przyszłości na pewno zaowocują skutecznymi rozwiązaniami doskonalącymi teorię wibroakustyki.

Tego w zakończeniu, wszystkim zajmującym się diagnostyką drganiową i wibroakustyką, życzą autorzy -

Bogdan ŻÓŁTOWSKI, Marcin ŁUKASIEWICZ