8796960303

76

Wyznaczenie wielkości temperatury traw jest możliwe z dokładnością (w swoich badaniach uzyskałam dokładność do 1°C) nawet do 0,3°C - w przypadku dysponowania lepszą stacją odbioru zdjęć satelitarnych, a nawet 0,2°C - w przypadku gdy na orbicie znajdują się satelity nowszej generacji. Tę temperaturę traw wykorzystano do obliczenia wielkości ewapotranspiracji. W tym celu posłużono się metodą bilansu cieplnego. Dane niezbędne w tej metodzie pozyskano ze zdjęć satelitarnych i stacji meteorologicznch.

Z przeprowadzonych badań wynika, że wykorzystując dane wyprowadzone ze zdjęć satelitarnych i uzupełniając je wynikami obserwacji meteorologicznych, można szacować wielkość ewapotranspiracji z dokładnością około 10%. Ponieważ szacunku tego dokonuje się na moment przelotu satelity, jest to więc ewapotranspiracja aktualna. Być może, że szacunek ten nie jest dokonany z dużą dokładnością, ale odnosi się on do wszystkich obszarów przedstawionych na zdjęciu za pomocą poszczególnych pikseli. Nie ma więc potrzeby dokonywania jakichkolwiek ekstrapolacji wyników oceny ewapotranspiracji, która jest zmienna nie tylko w czasie, ale i przestrzeni, gdyż w omawianym przypadku dokonuje się oszacowania aktualnej wilgotności gleby w strefie korzeniowej roślin na obszarze całego kraju z rozdzielczością przestrzenną odpowiadającą rozmiarom piksela. Jest to zatem dokładniejszy szacunek niż w przypadku dotychczas stosowanych metod bazujących na pomiarach dokonywanych z reguły w kilku punktach, a następnie ekstrapolacji wyników na obszar całego kraju. Z wartości ewapotranspiracji aktualnej wyprowadzono wartości ewapotranspiracji dobowej. Z obliczonej ewapotranspiracji aktualnej określono wilgotność gleb w strefie korzeniowej roślin. Za wskaźnik wilgotności gleby przyjęto udokumentowany w pracy iloraz gęstości ciepła jawnego do utajonego. Wskaźnik ten wykorzystano następnie do szacowania wielkości biomasy traw.

Do oszacowania wielkości biomasy traw zastosowano także dane rejestrowane w widzialnym zakresie promieniowania przez skaner AVHRR. Z tych danych obliczono wielkości albeda. W trakcie tych badań zauważono, że wielkość albeda można z powodzeniem wykorzystać do wyznaczenia na zdjęciach satelitarnych obszarów dotkniętych suszą glebową. Dane rejestrowane w widzialnym zakresie spektrum wykorzystane zostały także do obliczenia znormalizowanego wskaźnika zieleni (NDVI), który także charakteryzuje wielkość biomasy.

Lokalizacja badań na terenie łąk należących do gospodarstwa łąkarskiego dawała możliwość porównywania wyników określania plonów z rzeczywistymi wynikami otrzymanymi w dyrekcji gospodarstwa po każdym pokosie. Stąd też oceniona dokładność „teledetekcyjnej” metody oceny wielkości plonów określona na około 95% jest dokładnością faktyczną, a nie teoretyczną.

Podsumowując należy stwierdzić, że przy dostępności zdjęć satelitarnych i wyników obserwacji meteorologicznych zaproponowana w pracy metoda szacunku plonów z trwałych użytków zielonych ma pełne szanse stać się metodą powszechnie stosowaną i wykorzystywaną przez instytucje odpowiedzialne za gospodarkę żywnościową w kraju.