Rys. 5. Schemat pracy samonakładaka tylnego: 1 - stos papieru, 2 - dmuchacz, 3 - szczotki, 4 - stopka wprowadzająca arkusz, 5 - ssawki tylne, 6 - ssawki przednie, 7 - rolki wprowadzające arkusz, 8 - taśmy transportujące, 9 - czujnik, 10 - marki [6, s. 269]
Samonakładaki tego typu działają na zasadzie pneumatyczno-mechanicznej. Pojedynczy arkusz po pobraniu ze stołu za pomocą podciśnienia przez ssawki podawany jest do głowicy samonakładaka. W celu łatwiejszego oddzielenia pojedynczego arkusza stosuje się system nadmuchu powietrza, który rozluźnia arkusze w stosie. Arkusze przekazywane są na stół spływowy, gdzie za pomocą rolek prowadzących przesuwane są do marek przednich i bocznych, zapewniających im ustawienie we właściwej pozycji z dokładnością do 0,02 mm. Następnie arkusz chwytany jest przez łapki podajnika i przyśpieszany z prędkości zerowej do prędkości roboczej maszyny, po czym przekazywany jest do łapek cylindra dociskowego (zespołu drukującego).
W przypadku maszyn wielokolorowych musi nastąpić przekazanie arkusza między kolejnymi zespołami drukującymi. Zapewniają to transportery łańcuchowe lub bębny przenoszące. Na tym etapie istnieje możliwość montażu urządzeń odwracających arkusz, a tym samym drukowania dwustronnego. Schemat takiego urządzenia pokazany jest na rysunku 6.
Rys. 6. Urządzenie odwracające arkusz w maszynie Rembrandt [3, s. 221]
Wprowadzony został tu dodatkowo zespół odwracający. Składa się on z dwóch cylindrów o podwójnej średnicy cylindra formowego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
14