czasu mianowania go zastępcą szefa Sztabu Generalnego WP24. Po nim objął to stanowisko gen. bryg. Bronisław Prugar-Ketling25 i zajmował je do 10 maja 1946 roku. Wówczas na krótko, bo tylko na miesiąc, powierzył minister pełnienie obowiązków szefa płk. Henrykowi Pomazańskiemu26. Od 9 czerwca 1946 roku szefem Gabinetu był płk Stanisław Łętowski27, który 17 marca 1948 roku przekazał swoje obowiązki w ręce płk Mariana Bartonia. Ten zaś piastował je do października 1950 roku28, kiedy nastąpiła ponowna zmiana.
Gabinet MON był organem ministra obrony narodowej, do którego kompetencji w szczególności należało29:
— referowanie, względnie załatwianie wszystkich spraw wojskowych kierowanych wprost do ministra lub od niego wychodzących, a nie należących do kompetencji szefa Sztabu Generalnego WP, względnie trzech wiceministrów;
— przygotowywanie uzgodnionych ze Sztabem Generalnym wszelkich inspekcji ministra i redagowanie ich wyników;
— referowanie, względnie załatwianie wszelkich spraw wpływających do ministra od rządu i instytucji społecznych lub kierowanych przez niego do władz i instytucji cywilnych;
— uzgadnianie spraw między Sztabem Generalnym lub Ministerstwem Obrony Narodowej z jednej strony a innymi ministerstwami z drugiej;
— referowanie, względnie załatwianie spraw przedstawicieli obcych państw, odnoszących się do ministra obrony w sprawach służbowych lub towarzyskich;
— referowanie, względnie załatwianie próśb indywidualnych kierowanych do
24 CAW, spis 319/55, t. 1, k. 294.
25 Tamże.
26 CAW. spis 37/52, t. 1392.
27 CAW. spis 742/61, t. 1052.
28 CAW. spis 1573/75, t. 8.
29 Sprawę kompetencji Gabinetu MON regulował załącznik nr 1 do rozkazu specjalnego nr 237 z 15.10.1945 r. CAW. spis 41/53, t. 362, k. 165—166. W późniejszych rozkazach organizacyjnych brak jest informacji na ten temat.