W czasach stałego rozwoju technologicznego maszyny stały się nieodzowną częścią życia człowieka. Większość wykonywanych przez nas czynności wspomagane jest przez wszelakie urządzenia. Człowiek z natury nie jest w stanie komunikować się z maszyną. Sposób pośrednictwa w relacjach człowiek-maszyna stał się więc bardzo ważnym zagadnieniem. Tak zwane interfejsy użytkownika czyli specjalnie stworzone oprogramowanie i zespół urządzeń, są stale urozmaicane i rozwijane. Interfejsy znane również jako HMI (ang. Human-Machine Interface) składają się z dwóch części - wejścia i wyjścia. Systemy wejścia umożliwiają kontrolę oraz manipulację odpowiednimi funkcjami lub procesami działania maszyny. Część wyjściowa odpowiada za informowanie użytkownika o efektach wydanych poleceń lub wykonanych na maszynie operacji.
Można zauważyć, że nowo powstające metody komunikacji z maszynami, a w tym z komputerem są coraz wygodniejsze i prostsze w użyciu. W wielu istniejących systemach wykorzystywane są elementy sztucznej inteligencji. Program nawiązuje pewien „kontakt" z użytkownikiem, ucząc się jego zwyczajów i często automatycznie sugeruje pewne rozwiązania.
Stale rozrastająca się globalna sieć Internet jest bardzo bogata w systemy wykorzystujące wszelkiego rodzaju algorytmy imitujące inteligencję. Przykładem są automatyczne systemy kontaktu z klientami CRM (ang. Customer Relationship Management). Programy danego typu oparte są na dużych bazach wiedzy. W przypadku obsługi klienta generowane są całe serie zapytań zależnych od wcześniej uzyskanych odpowiedzi. Metodologia danego typu ma zapewnić użytkownikowi jak najszybsze uzyskanie pożądanego efektu, a tym samym zapewnienie dużej satysfakcji.
Duży nacisk kładziony jest na badania nad rozwojem całej gamy oprogramowania symulującego zachowanie człowieka. Do takich systemów zaliczyć można chatboty (ang. chat - rozmowa) - programy umożliwiającego prowadzenie rozmowy z komputerem przy użyciu języka naturalnego lub tekstowego. Rozwój chatbotów zainspirowany został w 1950 roku przez Alana