1650025954

1

WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

1. WSTĘP.

Wytrzymałość materiałów jako nauka została wprowadzona w XVII w. przez włoskiego profesora matematyki w Padwie - GALILEUSZA (Galileo), a rozwinięta w wieku XVIII w związku z rozwojem techniki - wprowadzono pojęcia CIAŁA ODKSZTAŁCALNEGO, gdyż wszystkie części maszyn, mechanizmy, konstrukcja ulegają niewielkim lecz mierzalnym zmianom wymiaru lub kształtu geometrycznego.

Wartość oraz rodzaj odkształcenia zależne są od:

1.    rodzaju materiału, z którego wykonane jest ciało,

2.    postaci ciała,

3.    sił działających na ciało.

Przyczyny odkształceń:

1.    zmiana temperatury,

2.    procesy fizykochemiczne w ciele,

3.    siły zewnętrzne (obciążenia).

Jedną z podstawowych własności materiału jest SPRĘŻYSTOŚĆ - czyli zdolność powrotu ciała odkształconego do jego pierwotnej postaci po usunięciu przyczyn, które te odkształcenie wywołały.

Praca, którą wykonały siły zewnętrzne przy odkształceniu ciała, została nagromadzona w tym ciele w sposób odwracalny - może być w całości zwrócona, (resor)

Wszystkie ciała są sprężyste w pewnych granicach, aby móc określić granice sprężystości wprowadza się pojęcia ciała doskonale sprężystego.

Materiały z których wykonuje się elementy mogą być jednorodne - wykonane z jednego materiału lub niejednorodne - wykonane z 2 lub więcej materiałów.

Ciała izotropowe i anizotropowe:

1.    ciało izotropowe - własności fizyczne są jednakowe we wszystkich kierunkach (metale)

2.    ciało anizotropowe - własności fizyczne w różnych kierunkach różnią się (np. drewno - struktura włóknista - większa wytrzymałość wzdłuż włókien niż w poprzek)