1800320747

829

ZBAWCZY CZYN JEZUSA CHRYSTUSA

wieku to, oo najistotniejsze. Jest to doświadczenie bardzo subiektywne, bo pierwiastek zniszczenia znajduje się nie w dobrach materialnych, ale w człowieku, który fałszywie je traktuje.

Materii można użyć zarówno do skrzywdzenia drugiego człowieka, jak dla okazania mu braterstwa i solidarności, ale tylko w tym drugim wypadku traktujemy materię zgodnie z jej duchową strukturą. Jeżeli rozwój techniki powoduje skażenie środowiska materialnego i duchowego, źródła zła należy szukać nie w materii czy technice; jest to wynik gwałtu dokonywanego na materii, którą wbrew jej naturze chcielibyśmy wykorzystać, nie licząc się z dobrem całościowym. Spożywanie pokarmu może mieć sens czysto biologiczny, może nawet ujawniać zezwierzęcenie człowieka, ale w rzeczywistości jest to czynność biologiczna, posiadająca wyraźne wymiary duchowe: wspólny posiłek jest uprzywilejowanym czasem, kiedy wzmacniają się więzy między ludźmi, wyraża się i utrwala wzajemna miłość. Myślę, że od dalszego egzemplifikowania możemy się zwolnić.

Pomijam całą — nieskończenie bogatszą — problematykę wymiarów duchowych w człowieku, zwłaszcza że zwykle jesteśmy na nią bardziej uwrażliwieni. Ograniczmy się do dwóch konkluzji dotychczasowych rozważań. Wydaje się, że jeśli ktoś nauczy się dostrzegać duchowe wymiary materii, zobaczy dość łatwo — niemal oczyma ciała — wszechobecność Boga. Światło duchowe, którym oświecona jest materia, świadczy o źródle, z którego wypływa. Im głębiej — nie mówię: im szerzej, bo to jest zupełnie inny wymiar — poznajemy materię, tym wyraziściej ujawnia się nam rzeczywistość tego światła. W daleko jeszcze większym stopniu doświadczamy tego, kiedy człowiek coraz bardziej wnika w głąb samego siebie.

Z takim doświadczeniem łączy się jednak bezpośrednio inne: Istnieje nieprzekraczalna granica na tej drodze wgłębiania się w rzeczywistość. Człowiek może widzieć coraz więcej światła, ale nie jest w stanie naturalnymi siłami zobaczyć Tego, który jest źródłem światła, Boga. Jest to zrozumiałe: Bóg, najbliższy wszelkiemu bytowi, będący w nim od wewnątrz jako samo źródło jego istnienia, jest zarazem Nieskończenie Transcendentny.

CZY POTRZEBUJEMY ODKUPIENIA?

Spróbujmy na tle dotychczasowych rozważań postawić pytanie: Czy potrzebujemy odkupienia? Jedną ludzką niemożność już sobie uświadomiliśmy: niemożność bezpośredniego dotknięcia Boga, realnego — nie tylko przez myśl czy uczucie — spotkania z Nim. Aby spotkać się z Bogiem na zasadzie partnerstwa, związać się z Nim