1800320816

Tab. Określenia używane do opisu trudności w uczeniu się matematyki w wybranych krajach Europy i świata - kryteria diagnostyczne

Krąj	Termin	Kryteria
Polska	Specyficzne trudności w uczeniu się matematyki, dyskalkulia	DSM-IV, ICD-IO; w praktyce: badanie pedagogiczne
Wielka Brytania	Numeracy, dyscalculia	DSM-IV; najniższe 10% wyników w Dyscalculia Screcncr; BAS normy wiekowe
Belgia	Malhematics I-eaming Disabililies MLD ( — 2SD) Malhematics Lcaming Probierni MI.P ( 1SD)	DSM-IV: Specyficzność (na bazie normy intelektualnej), głębokość (2 SD poniżej normy w testach aryt-mctycznych), zauważalność (nauczyciel zauważa poważne trudności)
Hiszpania	Mathematical l-rarning Disabililies - MLD	DSM-IV; wywiad z nauczycielem, rodzicami; badanie psychologiczne
Włochy	Arilhmetic Leaming Disabilities - ALD	Niskie wyniki pomiaru BA - Basic Arithraetics; APS Arilhmetic Problem Solving
'"■^d	Devclopmental dyscalculia	DSM-IV; Standaryzowany Test Zdolności Arytmetycznych
Japonia	Studenta with Leaming Diflicultics in Malhematics	Obserwacja nauczyciela - porównanie osiągnięć w klasie
Australia	Malhematics Leaming DilTiculties MLD	Konieczność dodatkowej pomocy w uczeniu się matematyki (wg oceny nauczyciela)
USA	Mathematical DilTiculties, Disorders, Disabilities - MD	Kryteria A, B. C w DSM-IY (315.1)

Objaśnienia skrótów: BAS British A hi li ty Scalę* (skale do pomiaru osiągnięć w czytaniu, pi aa ni u i liczeniu); BA Baiic Arithmetici- poditawowe operacie arytmetyczne; APS - Anthmetic Problem Solving rozwiązywanie proatych zadał) tekstowych; kryteria DSM-IV; A - odchylenia ipecyficzne, przy normie I.I.; B - trudności w czynnościach liczenia w rolnych sytuacjach; C - nie lą one ikutkiem wad sensorycznych

Przykładowe modele diagnozowania trudności w uczeniu się matematyki w skali światowej zostały przedstawione w artykule U. Oszwy „Dziecko z trudnościami w uczeniu się matematyki w perspektywie międzynarodowej próba syntezy”, który stanowi załącznik do niniejszego opracowania.

Dyskalkulię rozwojową rozpoznaje się praktycznie tylko na tej podstawie, że dane dziecko nie jest w stanie rozwiązać określonego zadania czy problemu mimo specjalnej pomocy ze strony diagnosty, albo też na podstawie tego, że posługuje się ono niewłaściwymi strategiami, czy nieskutecznymi mechanizmami kompensacji deficytów w strukturze własnych zdolności. Tylko na tej podstawie można wnioskować o tego rodzaju zaburzeniu mechanizmów^: (funkcji) mózgowych, jakie da się mniej lub bardziej precyzyjnie zlokalizować w strukturze mózgu.

Głęboką analizę należy przeprowadzić wtedy, gdy wstępne rozpoznanie trudności i podjęte środki zaradcze nie przy noszą spodziew anych efektów . Celem takiej analizy jest:

•    przygotowania diagnozy,

•    zrozumienie natury dysfunkcji,

•    zaplanowanie terapii.

Poniżej przedstawiony model przygotowania diagnozy dyskalkulii jest interesujący m.in. ze względu na zakres przeprowadzonego badania. Autorem tego podejścia jest szw edzki neuropsycholog B. Adler.

14

opracowanie: B. Wiśniewska, D.Hulewicz, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna Środa Wlkp.