1907967249

Mieczysław Milewski

Pierwszy powojenny rocznik studiów w Akademii Górniczej w 60. rocznicę swej immatrykulacji

W dniu 11 września 2004 r. spotkali się w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, na kolejnym dziesiątym już zjeździe, jej wychowankowie, którzy swe studia rozpoczęli jako pierwsi po wojnie, a więc w roku akademickim zapisywanym jako rok 1944/45. W zjeździe uczestniczyło 46 absolwentów tego rocznika z dwóch wówczas istniejących wydziałów: górniczego i hutniczego.

Zjazd rozpoczął się mszą św. w kolegiacie św. Anny. Po mszy św. spotkanie odbyło się w auli AGH, a zaszczycił je swoją obecnością Prorektor AGH ds. Kształcenia prof. dr hab. inż. Andrzej Łędzki, który przedstawił aktualny stan AGH w 85-tym roku jej istnienia. Referat: „Historia figury i witraża św. Barbary" wygłosił kol. A.S. Kleczkowski. Z okazji, tego że jest to zjazd jubileuszowy, przypomniałem w mym wystąpieniu dziewięć poprzednich zjazdów i scharakteryzowałem nasz rocznik w świetle zgromadzonego materiału ankietowego. W dyskusji m.in. kol. Z. Mi-siolek przypomniał o akcji, jaką wspólnie z kol. R. Wusatowskim podjęli, w wyniku uchwał jednego z poprzednich naszych zjazdów, kierując list otwarty do ówczesnego ministra przemysłu ciężkiego K. Żemajtisa „w sprawie uzdrowienia stosunków w hutnictwie". W wyniku tego autorzy listu zostali, przyjęci przez ministra dla omówienia postulatów wysuniętych przez nich w tym liście.

Z przyjętych 476 osób na dwa ówczesne wydziały - górniczy i hutniczy studia w AGH ukończyło około 250 osób. Na studia przyjęto wówczas wszystkich, którzy się zgłosili. Nie pytano nas „z jakiego przychodzimy lasu" - jak stwierdził to na jednym z poprzednich naszych zjazdów prof. M. Mięsowicz, który stanowił jednoosobową komisję rekrutacyjną, przyjmującą nas na studia. Wnieśliśmy ze sobą 6 Krzyży Walecznych, 6 Krzyży Partyzanckich, 2 Krzyże Powstańcze i 9 Krzyży Armii Krajowej.

Rocznik nasz, mający swe korzenie w Stowarzyszeniu Studentów Akademii Górniczej (SSAG-u), praktycznie zweryfikował ideę, jaka powinna łączyć wychowanków AGH. To my doświadczyliśmy na sobie represji w czasie i po uroczystościach 3-majowych w 1946 r. Nie doprowadziło to, jak ówczesne władze oczekiwały, do rozbicia Stowarzyszenia, ale wręcz przeciwnie do wytworzenia więzi, które przetrwały do dzisiaj.

Nasz rocznik stanowił podstawową kadrę inżynierska, na której oparta zostata odbudowa i rozbudowa polskiego przemysłu górniczego i hutniczego po zniszczeniach wojennych. Dzięki temu dochodziliśmy do wysokich stanowisk w przemyśle i nauce. Z naszego grona wywodzi się minister górnictwa, minister i dwóch wice ministrów przemysłu ciężkiego, a także dyrektorzy zjednoczeń, kopalń, hut i biur projektowych.

Znaczący jest też nasz wkład w rozwój nauki polskiej. Około 30 uzyskało tytuł profesora, a około 20 zajmowało stanowiska docenta. Jeden z naszych kolegów pełnił zaszczytną funkcję rektora naszej Uczelni, a pięciu zajmowało stanowiska prorektorów w różnych uczelniach. Zajmowaliśmy również stanowiska dyrektorów resortowych instytutów naukowo-badawczych jak i instytutów uczelnianych czy kierowników katedr. W naszym gronie mamy dwóch członków PAN, jednego członka PAU i około 25 członków Komitetów Naukowych PAN.

Nasza działalność w przemyśle i nauce wyróżniona została 29 nagrodami państwowymi, w tym 11 nagrodami pierwszego stopnia, a wśród nich nagrodą za odkrycie wielkiej, polskiej miedzi.

O tym jak ówczesne władze doceniały naszą działalność zawodową świadczy przyznanie nam wielu najwyższych odznaczeń państwowych: sześciu uzyskało tytuł Zasłużonego Górnika, pięciu Zasłużonego Hutnika, trzech Zasłużonego Nauczyciela PRL, osiemnastu Order Sztandaru Pracy, a pięciu Krzyże Komandorskie Orderu Odrodzenia Polski. Przyznano nam także wiele niższych odznaczeń państwowych lak i odznaczeń regionalnych i resortowych. Opublikowaliśmy ponad 5 tys. naszych opracowań i uzyskaliśmy ponad 900 patentów.

Dzisiaj wszystkie te osiągnięcia mamy już, w zdecydowanej większości, poza sobą, ale wspominając je możemy mieć satysfakcję z dobrze wypełnionego obowiązku, do czego tak dobrze przygotował nas ówczesny, znakomity zespół nauczający pracowników Akademii Górniczej.

Z atmosfery w czasie s spotkania w auli jak i w czasie wspólnego obiadu wynikało, że przyjaźnie, jakie zawarliśmy w czasie studiów okazały się bardzo trwale. Pozostała, mimo tylu minionych lat, żywa chęć wspólnych naszych spotkań, o czym świadczy i obecne nasze spotkanie.    ■

Balet Form Nowoczesnych AGH

ogłasza nabór do Zespołu

Balet działa przy Akademii Górniczo-Hutniczej od 1969 roku, przez caty ten czas prowadzony przez Jerzego Marię Birczyńskiego.

Jest najstarszym zespołem tańca nowoczesnego w Polsce i w tym roku obchodzi jubileusz 35-lecia istnienia.

Propozycja Zespołu to: dużo jazzu, muzyki klasycznej i współczesnej w efektownej choreografii oraz różnorodność technik tanecznych i profesjonalne przygotowanie tancerzy do występów. Wymagania: w ek 14-22 lata, wzrost - dziewczęta ok. 170 cm, chłopcy ok. 180 cm, ogólna sprawność ruchowa, zgrabna sylwetka, muzykalność.

Kontakt: teł. (12) 423-42-50, (12) 617-38-45; e-mail: [e-mail] http://www.bfn.agh.edu.pl

16 BIP I 34 - PAŹDZIERNIK 2004 R.