Strona | 15
MŁODY J U RYSTA
Stan faktyczny przedstawiał się następująco: skarżący na prośbę K. założył na swoje dane konto użytkownika na Allegro oraz rachunek w banku, a następnie udostępnił K. powyższe konto oraz rachunek - z podaniem haseł dostępu. Razem jeździli po towar, a skarżący miał świadomość, na czym polegała działalność K. Użyczając swojego imienia i nazwiska działał zatem świadomie, godząc się na firmowanie działalności gospodarczej podatnika (K.), co skutkowało możliwością ponoszenia odpowiedzialności za jego zaległości podatkowe jako osoba trzecia. Nie ma natomiast znaczenia świadomość Skarżącego co do uchylania się przez firmowanego od opodatkowania.
Działanie K. miało na celu zatajenie prowadzonej przezeń działalności, a przez to również uchylenie się od opodatkowania. Nie zadeklarował on dokonanej sprzedaży ani nie wpłacił podatku od towarów i usług. Jako że zobowiązanie nie zostało opłacone w terminach ustawowych, stało się zaległością podatkową na mocy art. 51 § 1 OP. Postępowanie w tej sprawie ma akcesoryjny charakter i według art. 108 § 2 OP przed wszczęciem postępowania w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej, organ podatkowy powinien wykluczyć istnienie negatywnych przesłanek (brak upływu terminu płatności ustalonego zobowiązania, brak doręczenia decyzji). Inna konsekwencja tego charakteru to fakt, iż orzeczenie o odpowiedzialności osób trzecich nie uwalnia dłużnika od tej odpowiedzialności, ale poszerza krąg podmiotów, od których organ podatkowy może dochodzić zaspokojenia -prowadzenie egzekucji jest dopuszczalne, gdy egzekucja z majątku podatnika okazała się w całości lub części bezskuteczna, a decyzja w zakresie należności, za które ta osoba ma odpowiadać, nie stała się ostateczna. Istotny jest tu także fakt, iż nie ma znaczenia, czy i jakie faktycznie korzyści uzyskał firmujący z udostępnienia swojego imienia i nazwiska lub firmy.
W tym stanie faktycznym Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi jako bezzasadnej - skarżący podnosił naruszenie przepisów prawa podatkowego przez organ prowadzący postępowanie w powyższej sprawie. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. decyzją orzekł o odpowiedzialności skarżącego jako osoby trzeciej, która to decyzja została następnie utrzymana w mocy przez Dyrektora Izby Skarbowej i później zaskarżona do WSA przez skarżącego.
Pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny należy zaaprobować, mając na względzie bezpieczeństwo obrotu, dobre obyczaje kupieckie (wszakże pojęcie przedsiębiorcy to legalny sukcesor pojęcia kupca), prawidłowość ściągania należności