13
0.3. CIĄGI LICZBOWE
a więc ostatecznie dla każdego e > O istnieje no G N że jeśli n> no to I tfń — 1| < e,
co jest równoważne że lim §ćn — 1.
Zachodzi następujące
Twierdzenie 0.3.1 Jeśli ciąg ma granicę, to ma jedyną
Dowod. Niech ciąg będzie zbieżny do dwóch liczb gi,g% G R, załóżmy więc, że \gi — g^l = e. Wtedy istnieje no G N takie, że n > no to \an — gĄ < a więc
co daje sprzeczność. ■
Twierdzenie 0.3.2 (Warunek Cauchy’ego) Ciąg an jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy
(Ve > 0)(3n0 G N)(Vn, m > no) \a„ — am\ < e. Dowod. Dowód w jedną stronę jest prawie oczywisty, bo mamy
dla pewnej liczby no G N i każdego n > n0.
Natomiast w drugą stronę, z naszego warunku (kładąc e — 1) dostajemy ograniczoność naszego ciągu. Więc zbiór
A — |.t G R : |{n G N : an > x}| = N0|
jest niepusty i ograniczony z góry, więc ma kres górny g = sup A G R. Udowodnimy, że g = limn-tco an. Niech e > 0 będzie dowolną dodatnią liczbą rzeczywistą, to wtedy na mocy kraesu górnego zbioru A, zbiór
.A£ = |n G N : g + e < a„|
jest skończony, więc istnieje n0 > max A,, że dla n > n0 an < g + e. Pokażemy teraz, że istnieje no G N n > no to g — e < an. Gdyby tak nie było, to
byłby nieskończony, ale g — % < g, to istnieje również nieskończenie mele wyrazów ciągu an, że g — | < an. Jeśli no G N jest dowolne, to istnieje takie m,n > no że Om < g — e oraz g — | < an, to wtedy
a stąd otrzymujemy sprzeczność z naszym warunkiem Cauchy ’ego ■