1935182759

Zarządzanie długiem krótkoterminowym - należy wybrać taką stnikturę krótkoterminowych źródeł finansowania (w tym m in. linie kredytowe, kredyty kupieckie, faktoring), która umożliw i minimalizację kosztów obsługi długu. Straktura ta musi również zapewniać bezpieczeństwo zachowania płynności finansowej.

ł.W. Bień. Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Difin. 2000. str.14-21 2. kapitał obcy na IPO.pl

Praw idlowe zarządzanie zasobami gotówki wymusza optymalizowanie gospodarki środkami pieniężnymi. Może ono być realizowane za pomocą różnych metod. W zależności od charakteru przepływów pieniężnych, do ich zarządzania można stosować modele o charakterze deterministycznym lub stochastycznym. Do modeli deterministycznych zaliczamy model Baumola i Bcranka, zaś do stochastycznych model Millera-Orra i Stone'a.

Model Millera- Orra- pozwala na ustalenie górnego i dolnego limitu dla środków pieniężnych oraz docelową wartość tego salda, uwzględniając zmienność wydatków netto w czasie. Model ten daje bardziej miarodajne wyniki niż model Baumola, ponieważ przewiduje niepewność co do przyszłych wpływów i wydatków. Jednak, ze względu na występujące również w tym modelu ograniczenia (nie uwzględnia zmienności rentowności papierów wartościowych w czasie, zmienności prowizji w zależności od wolumenu transakcji, zmienności oprocentowania rachunku bieżącego oraz przyjęcie dowolnego okresu wstecz, za jaki wylicza się wariancję), otrzymane wyniki należy traktować jedynie jako środek pomocniczy' w podejmowaniu decyzji.

Model Baumola- zasoby środków pieniężnych zachowują się podobnie jak zapasy, i w związku z tym model zarządzania zapasami może być wykorzystany do ustalania docelowych zasobów środków pieniężnych. Model Baumola przyjmuje następujące założenia: zapotrzebowanie na środki pieniężne jest możliwe do przewidzenia i stale w danym okresie, wpływy gotówkowe firmy są także równomierne i możliwe do przewidzenia, nadwyżka środków pieniężnych jest lokowana w^r papiery wartościowe, stopa procentowa inwestycji w papiery' wartościowe jest stała, cena transferu jest stała i nie zależy od jej wielkości.

Model Stone’a - stanowi rozszerzenie modeli Baumola oraz Millera-Orra, korzysta on z rozwiązań zaproponowanych przez model Millera-Orra, jednak dzięki zastosowaniu wewnętrznych limitów pozwala zminimalizować liczbę transakcji sprzedaży oraz kupna papierów wartościowych lub transakcji kredytowych.

Model Beranka -dotyczy sytuacji, gdzie wpływ y środków pieniężny ch są stabilne i ciągle a wpływy mają miejsce co jakiś czas. Model ten można stosować w sytuacji, w której istnieje możliwość przewidywania przyszłych wpływów i wypływów oraz widoczna jest przewaga wpływów nad wypływami.

http://isc.infor.pl/slownik-pojcc/liaslo

3 .PRAKTYCZNE PODEJŚCIE DO KRÓTKOTERMINOWYCH FINANSÓW PRZEDSIĘBIORSTWA