1941125518

-    prof. Mieczysław Pęcherski i jego praca pt. "Szkoła ogólnokształcąca w Polsce Ludowej", opublikowane przez PWN, 1970 r.

-prof. Mieczysław Pęcherski i Maciej Świętek i ich praca pt. "Organizacja oświaty w Polsce w latach 1917-1969“, PWN, 1971 r.

-    prof. Mieczysław Pęcherski i jego praca pt. "Problemy i perspektywy rozwoju szkolnictwa w Polsce Ludowej”, PWN, 1973 r.

-    prof. Wacław Tułodziecki i jego praca pt. "Założenia reformy szkoły podstawowej", opublikowana w 1965 r.

Biorąc pod uwagę zamieszczone przeze mnie stwierdzenia podkreślające rolę oświaty szkolnictwa w Polsce, po zapoznaniu się z wybraną literaturą oraz znaną mi sytuacją szkolnictwa podstawowego w powiecie mińskomazowieckim, podjąłem się opracowania pt "Dzieje oświaty i szkolnictwa podstawowego w powiecie Mińsk Mazowiecki w latach 1945-1975". Głównym celem opracowania jest to, aby przy wykorzystaniu materiałów źródłowych i w miarę moich możliwości autorskich potwierdziła się słuszność podjętego tematu. Żywię także nadzieję, że opracowanie to spełni moje zamierzenia i będzie próbą przedstawienia dziejów szkolnictwa w znanym mi powiecie i określonym czasie.

Ważnym uzasadnieniem i motywem podjęcia przeze mnie tego opracowania jest to, że:

-    urodziłem się w powiecie Mińsk Mazowiecki i tam mieszkałem wraz z rodziną do 1977 roku (obecnie jestem mieszkańcem Wesołej),

-    w styczniu 1948 roku rozpocząłem pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Zamieniu, skąd na własną prośbę zostałem przeniesiony do pracy w Szkole Podstawowej w Hucie Mińskiej,

-    od 1953 do 1972 roku pracowałem w nadzorze pedagogicznym w Wydziale Oświaty i Kultury w

Mińsku Mazowieckim, gdzie pełniłem różne stanowiska od podinspektora szkolnego do inspektora szkolnego włącznie,

-w latach 1972-1975 (do czasu likwidacji woj. warszawskiego) byłem pracownikiem pedagogicznym Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego,

-    w 1974 roku ukończyłem 5-letnie zaoczne studia na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego i uzyskałem tytuł magistra pedagogiki,

-    w latach 1975-1983 pracowałem na stanowisku inspektora Oświaty i Wychowania w Sulejówku.

-    w 1983 roku po 35 latach pracy w oświacie przeszedłem na emeryturę i podjąłem w niepełnym wymiarze godzin pracę pedagoga w Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Sulejówku, gdzie pracowałem do 31 sierpnie 1991 roku.

Członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego jestem od 1948 roku, a w szkolnictwie i administracji oświatowej pracowałem łącznie 43 lata.

W latach 1988-1996 pełniłem społecznie z wyboru funkcję Przewodniczącego Koła Sienniczan przy Zarządzie Głównym ZNP w Warszawie. W czerwcu 1996 r. odbył się XII Zjazd Koła, w wyborach przyjąłem tylko funkcję członka Prezydium Zarządu Koła. Zjazd ten poświęcony był 130-letniej działalności siennickiej szkoły. Uczestniczyli w nim absolwenci-wychowankowie Seminarium Nauczycielskiego i Liceum Pedagogicznego oraz Studium Nauczycielskiego w Siennicy, którzy na zawsze pozostają uczuciowo związani ze swoją Uczelnią. Działalność Koła Sienniczan i organizowane zjazdy są przykładem międzypokoleniowe) więzi łączącej ze sobą absolwentów różnych roczników siennickich szkół z istniejącymi szkołami podstawowymi w powiecie mińskomazowieckim. Wspólnym dorobkiem dyrekcji szkoły i zrzeszonych w kole Sienniczan jest Izba Pamiątek -muzeum szkolne. Mieści się ono w kilku pomieszczeniach internatu. Zgromadzone w nim tysiące ciekawych eksponatów dotyczą historii szkół siennickich oraz szkół podstawowych działających w powiecie mińskim. Ciekawą i popularną formą działalności Koła jest opracowywanie różnych publikacji, jak np. "W służbie wsi i kraju" oraz biuletynów zjazdowych. Wydawnictwa te upamiętniają dzieje siennickich szkół pedagogicznych oraz pracę zawodową i losy ich wychowanków. Uczelnię ukończyło ponad 3,5 tys. absolwentów.

ZESZYT 4

1997/98

247