dyrektorów szkół i zasłużonych nauczycieli,
- wyników nauczania i wychowania osiąganych w różnych latach i nazwisk najwybitniejszych absolwentów szkoły, którzy po ukończeniu studiów wyższych zajmują szczególne zawody,
- uroczystości szkolnych związanych z nadaniem imienia i wręczenia sztandaru szkole,
- działalności komitetu rodzicielskiego i społecznych komitetów budowy lub rozbudowy szkoły.
Kończąc opracowanie tego rozdziału wyrażam serdeczne podziękowanie wszystkim dyrektorom szkół i zespołom nauczycielskim, którzy udzielając odpowiedzi wnieśli znaczący wkład do upamiętnienia historii szkolnictwa podstawowego w b. powiecie Mińsk Mazowiecki.
Ankiety i załączone do nich materiały po wykorzystaniu postanowiłem przekazać Komisji Historycznej Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Mińsku Mazowieckim.
Podsumowanie i wnioski
Podjęta przeze mnie praca zrodziła się z myślą przedstawienia obiektywnej, opartej na materiałach źródłowych prawdy o stanie oświaty i szkolnictwa podstawowego w byłym powiecie Mińsk Mazowiecki w latach 1945-1975.
Cenny materiał do tego opracowania zaczerpn^em ze wspomnianych wcześniej prac magisterskich (przygotowane one były na podstawie wybranej literatury) i materiałów znajdujących się w Wydziale Oświaty i Kultury w Mińsku Mazowieckim. Bardzo cennym materiałem okazały się także informacje zawarte w ankiecie nadesłanej przez dyrekcje szkół podstawowych z "Rejonu" Mińsk Mazowiecki.
Całość materiału przyczyniła się nie tylko do zrealizowania podjętego zadania, ale posłużyła mi do sformułowania opinii i wniosków dotyczących dziejów i funkcjonowania szkolnictwa podstawowego w wybranym okresie.
W opracowaniu tym starałem się przedstawić i podkreślić główne czynniki mające wpływ na sieć, organizację i reformowanie szkolnictwa podstawowego w poszczególnych okresach jego działalności.
Analiza materiałów zawartych w ankietach wskazuje, że ogromne trudności lokalowe i organizacyjne występowały we wszystkich szkołach w początkach ich powstawania. Natomiast w latach 1945-1970 największe trudności nastręczały próby komasacji i organizacji lub przeniesienia ich do sąsiednich wsi bardziej nadających się na zlokalizowanie nowej siedziby szkoły. Każde osiedle, które posiadało szkołę, nie chciało z niej zrezygnować.
Nie oznaczało to jednak beznadziejności poczynań. Przeciwnie, zjawiska te świadczyły o dużym zainteresowaniu ludności sprawami wychowania dzieci i młodzieży. Wypływa więc z tego wniosek, że projektowanych zmian w sieci i organizacji szkolnictwa podstawowego nie można narzucać z góry. Należy zaczynać działania dotyczące przekształceń sieci i organizacji szkół od porozumienia się z ludnością, mieszkańcami obwodów szkolnych. Wspomniana zasada konieczności włączania społeczeństwa do postanowień i wspólnego rozwiązywania zadań oświatowych i szkolnych znajduje potwierdzenie w materiałach Wydziału Oświaty w Mińsku Mazowieckim i ankietach opracowanych przez szkoły. Przykłady takiego stanowiska występowały w byłym powiecie mińskomazowieckim szczególnie w okresie podejmowania decyzji dotyczących organizacji szkół 8-klasowych na wsi.
Reforma szkolna zapoczątkowana w 1962 roku wymagała olbrzymich nakładów finansowych. Szczególnie palącą sprawą okazała się budowa szkół i dokonanie remontów kapitalnych istniejących obiektów szkolnych oraz budowa mieszkań dla nauczycieli. Problem ten w powiecie Mińsk Mazowiecki rozwiązywano korzystnie czego dowodem były uzyskane osiągnięcia w zakresie bazy lokalowej szkół, wyposażeniu w podstawowy sprzęt i pomoce naukowe oraz dostarczeniu mieszkań dla nauczycieli pracujących na wsi (celowi temu służyły wybudowane domy dla nauczycieli).
276
1997/98
ZESZYT 4