134
INGA OLEKSIUK
nym charakterem wyróżniają się normy regulujące zasady przyśpieszonej procedury sądowej i zaostrzonego reżimu sankcji (odszkodowania). Natomiast dr Kononiuk zwrócił uwagę na implikacje prawne wynikające z różnego zakresu pojęciowego terminów: „kampania polityczna” i „agitacja wyborcza”. Jednocześnie mówca podkreślił, że uwzględnienie przyjętych już rozwiązań w zakresie ochrony dóbr osobistych, stanowi niezbędną przesłankę aktualnie podejmowanych prac legislacyjnych. Zgodnie ze stanowiskiem referenta, decydującą rolę w tej sferze powinny odgrywać przepisy Kodeksu cywilnego5 i Prawa prasowego6. Wobec tego, harmonizacji projektowanych zmian prawa wyborczego z już istniejącymi regulacjami prawnymi należy przyznać znaczenie priorytetowe.
Zagadnieniem kończącym pierwszą część obrad były kwestie społeczno-prawne związane z wykorzystaniem Internetu oraz innych nowoczesnych technologii komunikowania w kampaniach wyborczych. Powyższą problematykę omówił w swoim wystąpieniu prof. Tomasz Goban-Klas. W pierwszym rzędzie referent wskazał na newralgiczne momenty w najnowszej historii środków masowego przekazu, takie jak powstanie pierwszych komercyjnych stacji radiowych i telewizyjnych, czy pierwsze debaty polityczne prowadzone w eterze oraz w Internecie. Rozwijając ten temat, autor wypowiedzi skonfrontował wybrane sposoby wykorzystywania Sieci przez administrację publiczną i prywatnych użytkowników z doświadczeniami wynikającymi z rozpowszechnienia się radia i telewizji. Podkreślając rosnące znaczenie sieci komputerowych w przekazie politycznym prof. Goban-Klas skupił zainteresowanie uczestników na problemach, jakie będzie musiał podjąć ustawodawca w kwestii wykorzystania Internetu w kampaniach wyborczych. Referent m.in. zaproponował zbadanie dopuszczalnych metod ochrony prawnej adresu domenowego WWW kandydatów do Sejmu, Senatu i na stanowisko Prezydenta RP7. Jednocześnie mówca zauważył, że trudności z wprowadzaniem systemu regulacji materiałów rozpowszechnianych w Sieci są jedną z przyczyn sceptycyzmu polskich środowisk politycznych względem nowego środka przekazu. W tym kontekście należy poprzeć postulaty prof. Goban-Klasa dotyczące potrzeby systemowego rozpatrzenia zmian, do jakich - w sferze przekazu politycznego - prowadzi rozwój interaktywnych środków komunikowania. Jest to bezpośrednio związane z koniecznością dostosowania prawa do jakościowo nowej koncepcji działań w tej sferze8.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r.
6 Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r.
7 Domenowy adres internetowy stanowi jeden z podstawowych elementów komunikowania w Sieci. Jego nazwa może zostać wyrażona zarówno w formie numerycznej, jak i słownej. Wraz z rozwojem Internetu rozpowszechniła się druga wersja zapisu, co powoduje, że implikacje wynikające ze stosowania wybranego adresu www mogą mieć nie tylko charakter techniczny, ale i prawny. Rejestracji nazwy dla adresu domenowego dokonuje w Polsce Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa (NASK) według zasady prior tempore potior iure. [por. http:// www.nask.pl]. Jakkolwiek, w drodze interpretacji obowiązującego prawa można wskazać na szereg instrumentów, które umożliwiają ograniczenie negatywnych konsekwencji rygorystycznego stosowania powyższej zasady, to należy postulować, by w związku z prowadzoną kampanią wyborczą kwestie ochrony nazwy adresu domenowego kandydatów do Sejmu, Senatu i na stanowisko Prezydenta RP zostały jednoznacznie rozwiązane.
K Powyższe koncepcje zostały przedstawione w licznych oficjalnych raportach i rekomendacjach sporządzanych z inicjatywy ONZ, UNESCO, Rządu Stanów Zjednoczonych [por. http:// www.nsf.gov (ostatnio sprawdzone 26.11.2000)], czy Unii Europejskiej [por. http:// www.europa.eu.int/ISPO (ostatnio sprawdzone 26.11.2000)]. W kontekście dostosowywania polskiego prawa do standardów unijnych zwłaszcza te ostatnie wydają się istotne. Jednocześnie nie można zapominać o globalnych uwarunkowaniach nowej sfery komunikowania. W Europie szczególne znaczenie ma pierwszy w historii upowszechniania się globalnej sieci komputerowej, szerszy dokument w tej materii; pn. Recommendation to the European Council przygotowany przez: M. Bangemanna i innych członków The High-Level Group on the Information Society, Europę and the Global Information Soci-