2091577392

stujące prostą implikację (,,jeśli—to”) zdawały egzamin w wielu sytuacjach, zbyt złożonych, by nadawały się do rozstrzygnięcia z pomocą zdrowego rozsądku w przypadkach, w których rozmaitość wariantów i ich rozgałęzień przerastała ludzką zdolność oceny, a ponadto każda następna decyzja mogła spowodować, że dotychczasowy opis sytuacji stanie się całkiem bezwartościowy. Zawartość tablic decyzyjnych, automatycznie przetworzona na programy komputerowe, pozwalała maszynom samodzielnie dokonywać analizy prowadzonej akcji i gwarantowała niemal natychmiastowe wyniki, choć nie było to bezpośrednio związane z zagadnieniami sztucznej inteligencji.

Tą metodą posłużył się np. koncern General Electric opracowując w 1960 r. specjalny język programowania Tabsol i wykorzystując maszynę GE-200 do sprawdzenia decyzji zapadających przy produkcji swoich wyrobów. W dwa lata później odbyło się w Nowym Jorku sympozjum na temat komputerowych tablic decyzyjnych. Do Europy ta nowa technika dotarła najooczątku lat siedemdziesiątych. ¹

Największy na świecie amerykański koncern komputerowy IBM opracował w 1973 r. system dla menadżerów, bo wiadomo, że w tym zawodzie bardziej niż w innych sukces zależy od słuszności podejmowanych decyzji. System — a można się z nim porozumiewać w języku potocznym — posiada odrębny blok, który dokonuje rozbioru gramatycznego zadanych pytań.

System dla menadżerów wypróbowano w warunkach rzeczywistych. Dwudziestu trzech praktyków z dziedziny zarządzania zadało mu

68

1

J. Niedźwiedzki, Logiczne tablice decyzyjne. Problemy informatyki, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Informatyki, Warszawa 1975.