2121403466

symulacyjnej rozkładu pola magnetycznego. Przykład rozkładu linii sił pola magnetycznego i indukcji magnetycznej w wycinku pierścienia zewnętrznego pokazano na rysunku 6.J7.

Rys. 6.17. Pole magnetycznego w strefie pomiaru

Fig. 6.17. Magnetic field distribution within measuring area

Zmiany natężenia pola magnetycznego zarejestrowano oscyloskopem cyfrowym przed i po wcisku. Wyniki przedstawiono na rysunku 6.18. Na długości obwodu zarejestrowano 505 pomiarów.

Rys. 6.18. Zarejestrowany przebieg natężenia pola magnetycznego Fig. 6.18. Recorded measured data of magnet ic field

Na rysunku 6.18 oznaczono lokalizacje tensometrów i ich kierunek w stosunku do osi pierścienia oraz wartości wskazań mostka tcnsometryczncgo. Nierównomiemość rozkładu naprężeń od błędu wcisku oddaje w pełni wykres kołowy przedstawiony na rysunku 6.19.

	1 1
	^1 1		.

Rys. 6.19. Pomierzona niejednorodność naprężeń na obwodzie pierścienia Fig. 6.19. Measured stress inhomogeneous along a ring

Pomiary magnetyczne porównane z pomiarami tensometrycznymi wykazały niezwykłą precyzję odwzorowania stanu naprężeń w polu magnetycznym. Odkształcenia od naprężeń tnących o, mierzono tensometrami Tl i T3. Tcnsomctrami T2 i T4 zarejestrowano odkształcenia od ściskania. Pomiary prowadzono w układzie '/« mostka tensomctrycznego. Pozostałe trzy tensometry mostka pomiarowego pracowały jako kompensacyjne. Wahania temperatury podczas badań nic przekraczały 0,4°C. Gałąź '/<. mostka tcnsometryczncgo wzorcowano dla każdej serii pomiarowej rezystorem o wartości 520 kft. Wyniki pomiarów natężenia pola magnetycznego na wysokości osi tensometrów Tl i T3 zamieszczono w tabeli 6.1. Rezultaty przeprowadzonych pomiarów tensometrycznych. na które składały się dwie serie pomiarowe po trzy pomiary przed i po wcisku, zamieszczono w tabeli 6.2. Wyniki porównania pomierzonych zależności magnetomechanicznych podano w tabeli 6.3.

Płaszczyzna pomiaru sondy pomiarowej przecina osie tensometrów Tl i T3. Tensometry te zarejestrowały odkształcenia uśrednione od naprężeń tnących. Tensometry T2 i 14 zarejestrowały odkształcenia uśrednione od naprężeń ściskających. Obszary zarejestrowanych naprężeń za pomocą tensometrów przemieszczone są w stosunku do płaszczyzny pomiaru magnetycznego o kilka milimetrów. Podstawowym wnioskiem przeprowadzonego eksperymentu było powiązanie zbieżności błędu połączenia wciskowego zc zmianami pola magnetycznego elementu, jak pokazano na rysunku 6.20.

Tabela 6.1

Pomiar magnetyczny

Wyniki pomiaru lA/rnl	Tensometry
	Tl	T2	T3	T4
Przed wciskiem	240	390	260	180
Po wcisku	520	320	330	420
AH	260	70	70	240