135
wagno tyoznego omija wady i prowadzi na ich krawędziach do zagęszczonia linii sil pola, natomiast pewna ilość linii przebioga również przez wadę. Linie sił pola raagnetycznego wychodzące na powierzchnią przodmiotu w pobliżu wady tworzą parę biegunów magnetycznych; zjawisko to określa się
135
Rys* 8.5. Jilagaetyczny strunie* rozproszenia Im.s.r.) w aatoriale z wadą powierzchniową - na wewnętrzną - btc
jako magnetyczny strumień rozproszenia.
-’a rysunku 8.5a widać, ze strumień taki jest znacznie szorszy niż sftfO pęknięcie, co ma istotne znaczenio dla wykrywalności wad powyższa metoda. Aby struroioń rozproszenia był wykrywalny, wada musi znajdować się na powierzchni lub w jej pobliżu (rys. 8.5b). Jożoli wada leży zbyt głęboko, wówozas strumienia rozproszenia nie da się wykryć na powierzchni (rys. S.5e). Najbardziej intensywny strumień rozproszenia powstaje wtedy, kiedy wada tworzy z kierunkiem linii sił pola magnetycznogo kat od ^5° do 90°.
Pole magnetyczne niezbędne do wywołania strumienia rozproszenia na wadach materiałowych może być łr, tworzone różnymi sposobami. Przy wyborze metody szczególne znaozonie ma rodzaj i położenie wad, ponieważ każda metoda Jost w stanie ujawnić z optymalna czułością Jodynie wody o odpowiedniej wielkości i kiorunku.
Metody magnesowania można podzielić na dwie zasadnicze grupy: magnesowanie wzdłużne i magnesowanie poprzoozno (kołowe).
Podczas mognesowania wzdłużnego linie sił pola magnetycznego przebiegają równolegle do osi głównej badanego przodmiotu. Za pomocą tej metody wykrywanie su wady poprzoozno, to znaczy takie wady, które sa prostopadłe do osi przodmiotu. Magnesowanie wzdłużne uzyskuje się przez umieszczenie badanego przodmiotu między nabiegunnikami magnesu trwałego lub elektromagnesu (magnesowanie; rys. 6.6a) albo przez wprowadzenio przodmiotu do wnętrza odpowiedniej cowki lub solenoidu (rys. 8.6b).
V przedmiotach długich, Jak pręty, rury itp., ozęsto występują wady podłużne mające kierunek zgodny z osia przedmiotu.V takim przypadku sto-