2181687619

58

Kolejnym etapem w nauczaniu wymowy było trenowanie prawidłowej artykulacji. Służyć temu miały następujące ćwiczenia:

-    imitacja, czyli powtarzanie za modelem, którym mógł być zarówno głos nauczyciela, jak i nagranie z taśmy, materiał wideo itp.;

-    odczytywanie, które polegało na głośnym czytaniu fragmentów tekstów przez studentów;

-    technika pytań i odpowiedzi, tzn. był to dialog prowadzony przez nauczyciela ze studentem lub między uczącymi się;

-    opis obrazka;

-    tłumaczenie, które polegało na dobieraniu do translacji takich zdań, że w rezultacie otrzymywano w języku polskim tekst pełen „fonetycznych pułapek”;

-    technika nagrywania wypowiedzi, czyli rejestrowania wypowiedzi uczniów na taśmie, a następnie ich odsłuchiwania w celu analizy błędów wymowy;

-    recytowanie rymowanek, wyliczanek, lingwołamków³³.

Równie ważną umiejętnością, jak mówienie, jest pisanie. W SJPdC w Łodzi w czasie lekcji języka polskiego stosowano dwie podstawowe techniki nauczania pisowni: jedna opierała się na percepcji wzrokowej, druga - na słuchowej.

W pierwszym przypadku ćwiczenia przeważnie polegały na przepisywaniu, a w drugim - na pisaniu pod dyktando.

Techniki przepisywania przybierały następujące formy:

-    odwzorowywanie (przepisywanie z tablicy, książki lub foliogramów);

-    podpisywanie rysunków, fotografii, diagramów podanymi wyrazami;

-    rozsypanki, tzn. porządkowanie rozsypanych zdań;

-    tworzenie list (wypisywanie wyrazów);

-    grupowanie wyrazów.

Do technik nauczania pisowni, opierających się na percepcji wzrokowej, należały również: technika wyboru, która przybierała postać ćwiczeń, polegających na uzupełnianiu słów właściwą literą lub znakiem interpunkcyjnym i zaznaczaniu, która z dwóch podanych form była właściwa, oraz technika tworzenia form pokrewnych.

Nauczanie słownictwa odbywało się trójetapowo:

1)    prezentacja;

2)    utrwalanie;

3)    powtarzanie nowego materiału leksykalnego.

Najczęściej stosowanymi technikami prezentacji nowej leksyki były:

-    wskazanie konkretnego przedmiotu;

-    pokazanie obrazka, ilustracji;

33

Tamże, s. 40-42.