Formy odlewnicze mogą być wykonane ze szkła, metali lub tworzyw sztucznych, a nawet wosku. Po napełnieniu formy proces żelowania trwa ok. 5-60 minut. Koncentracja lepiszcza jest mała (ok. 4 %), lepkość i wytrzymałość żelu można kontrolować koncentracją monomeru, a czas odlewania zawiesiny - ilością środka inicjującego i katalizatora oraz temperaturą procesu.
Stosowane monomery są często toksyczne i wymagają zachowania szczególnej ostrożności.
Przed spiekaniem konieczny jest etap usunięcia lepiszcza polimerowego (w temp. ok. 520°C.
Technika ta pozwala formować wyroby o relatywnie dużym zagęszczeniu i nieomal dowolnym kształcie, w stosunkowo krótkim czasie (w porównaniu z odlewaniem z gęstwy czy formowaniem wtryskowym)
13. Odlewanie wspomagane elektroforetycznie (ang. electrophoretic casting, electrophoretic deposition)
Elektroforeza to zjawisko elektrokinetyczne polegające na ruchu jednoimiennie naładowanych cząstek fazy rozproszonej układu koliodalnego, znajdujących się w polu elektrycznym, względem fazy rozpraszającej.
Efekt ten może być wykorzystany do przyspieszenia tworzenia czerepu, dzięki temu, że pod wpływem przyłożonego napięcia prądu stałego występuje wędrówka ujemnie naładowanych cząsteczek mineralnych do anody i ich osadzanie w postaci warstwy.
Metoda rzadko stosowana, sprawia trudności w opanowaniu geometrii pola elektrycznego. Występują kłopoty z korozją elektrod i pojawianie się pęcherzyków gazu w wyniku elektrolizy. Duże grubości czerepu mogą mieć spory gradient wilgotności (wysychanie od strony anody).
Stosuje się połączenie odlewania ciśnieniowego z elektroforezą, co daje poprawę szybkości tworzenia się czerepu i pozwala na produktywne wykorzystanie metody.
Rys. 7. Zasada elektroforetycznego odlewania ciśnieniowego.