2251774271

Z ŻYCIA BIBLJOTEK 169

Zasobom tym nadał hr. Baworowski testamentamie charakter publiczny i zabezpieczył ich byt i rozwój, opierając je o dochody z 8.000 morgów ziemi podolskiej, będących jego własnością.

Po śmierci fundatora Wydział Krajowy umieścił nieuporządkowane jeszcze zbiory w pięknym pałacyku Baworowskiego we Lwowie u zbiegu ulic Lipowej (dziś Ujejskiego) i Sykstuskiej i powierzył ich uporządkowanie Drowi Józefowi Korzeniowskiemu, który już po trzyletnich pracach w r. 1900 oddał Bibljotekę do użytku publicznego.

Korzeniowski stworzył tedy typ bibljoteki-muzeum, pracownię i biura rozmieścił pośród stylowych mebli, a szafy z książkami pośród rzeźb i obrazów, wreszcie księgozbiór ustawił w porządku, który uwzględnia historyczne pochodzenie poszczególnych części zbiorów w kombinacji z ugrupowaniem systematycznem. Księgozbiór zaopatrzono w 1) katalog kartkowy, 2) inwentarz główny, uporządkowany według numeru bieżącego, 3) inwentarze szafowe, służące czytelnikom jako pewnego rodzaju katalog przedmiotowy.

Tak uporządkowana i zorganizowana Bibljoteka staje się wkrótce niezbędnym czynnikiem dla pracy naukowej w mieście i kraju. O jej żywotności świadczy stale wzmagająca się frekwencja czytelników, a ponadto świadczą o tern publikacje uczonych, oparte częściowo lub w całości o materjały spoczywające w jej zbiorach. W r. 1905 organizator Bibljoteki Dr J. Korzeniowski przenosi się na stanowisko kustosza Bi-bljoteki Jagiellońskiej w Krakowie i dyrekcja Bavorovianum przechodzi w ręce Edmunda Naganowskiego, który jednakże rychło umiera, a kierownictwo zbiorów obejmuje obecny dyrektor Dr Rudolf Kotula.

Nową epokę w rozwoju Bibljoteki stanowi przeprowadzenie w r. 1914 zakupna księgozbioru ś. p. Zygmunta hr. Czarneckiego z Ruska w Wielkopolsce. Na 6.435 dzieł tej bibljoteki, zadziwiającej starannością zbierania i stopniem rzadkości druków, składa się kilkadziesiąt unikatów, około 30 inkunabułów, około 1.500 druków z XVI wieku, około 3.000 z XVII, około 2.000 z XVIII, a tylko 450 z wieku XIX. Pod względem treściowym w owym świetnym księgozbiorze należy wyróżnić bogate działy literatury pięknej, politycznej, prawniczej, heraldycznej, liturgicznej, kaznodziejskiej, matematyczno-astrono-micznej i przyrodniczej z wieków XVI i XVII, a zwłaszcza literatury polemicznej i apologetycznej religijnej kierunku zarówno dyssydenc-kiego jak i katolickiego.

Okres wojenny zaznaczył się oczywiście w dziejach Bibljoteki znikomą frekwencją, ale też i dalszem intensywnem powiększaniem się i inwentaryzacją zbiorów. Napłynęło wiele darów, między któremi wymienić należy starannie kompletowaną kolekcję publikacyj Naczelnego Komitetu Narodowego oraz aktualności politycznych w różnych językach. W tymże okresie uzyskano stały przydział wydawnictw Polskiej Akademji Umiejętności.

W ten sposób życie samo oraz celowo dostosowany doń kierunek zabiegów dyrekcji nadały Bibljotece zupełnie już zdecydowany